Στη συγκέντρωση «σοσιαλιστών» και «αριστερών» για την 1η Μάη, με τα... λάβαρα του κεφαλαίου (όπως η σημαία της ΕΕ)

Εντονο προεκλογικό χρώμα είχαν οι πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν σε πολλές πόλεις με τους επίδοξους διαχειριστές της καπιταλιστικής κρίσης να εμφανίζονται ως... τιμητές των εργατών.

Ο Σοσιαλιστής υποψήφιος, Φρανσουά Ολάντ, που εμφανίζεται ως ο επικρατέστερος, επέλεξε να μεταβεί στη Νεβέρ και να αποτίσει φόρο τιμής στον τάφο του πρώην πρωθυπουργό Πιερ Μπερεγκοβουά, του μοναδικού πρωθυπουργού της Γαλλίας που υπήρξε απλός τεχνίτης, θέλοντας να δώσει το στίγμα της «αλλαγής» που ευαγγελίζεται εντός καπιταλιστικών ορίων φυσικά. Ο Ολάντ επανέλαβε τα περί «επαναδιαπραγμάτευσης του Συμφώνου Σταθερότητας» προκειμένου να συμπεριληφθούν και «μέτρα - καπιταλιστικής - ανάπτυξης». Στην καλλιέργεια της αυταπάτης περί «καλύτερου καπιταλισμού» ο Ολάντ έχει τη στήριξη του «Αριστερού Μετώπου» - του μεταλλαγμένου ΚΚ και του Αριστερού Κόμματος - υπό τον πρώην σοσιαλιστή Ζαν Λικ Μελανσόν που αναπαράγει, όπως και οπορτουνιστικές δυνάμεις στη χώρα μας, π.χ. ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, τα περί «δυνατότητας ανθρώπινων συνθηκών» χωρίς σύγκρουση με τα μονοπώλια. Ο Σοσιαλιστής υποψήφιος, πάντως, δεν έχασε την ευκαιρία να «κλείσει το μάτι» στους ψηφοφόρους του «Εθνικού Μετώπου» τονίζοντας ότι «η Γαλλία δεν μπορεί να δέχεται ξένους όταν δεν το επιτρέπει η οικονομική της κατάσταση».

Στο Παρίσι εκτός από τη συγκέντρωση που διοργανώνουν παραδοσιακά τα συνδικάτα και συμμετείχαν στελέχη του Σοσιαλιστικού Κόμματος και των οπορτουνιστών του «Αριστερού Μετώπου», για πρώτη φορά έκανε συγκέντρωση και το νεογκολικό κόμμα UMP και ο Ν. Σαρκοζί στο πλούσιο προάστιο του Τροκαντερό, για να... τιμήσει την «πραγματική εργασία»! Συγκέντρωση έκανε και το φασιστικό «Εθνικό Μέτωπο» προς τιμήν της Ζαν ντ' Αρκ. Η Μαρίν Λεπέν ξεκαθάρισε ότι η «ίδια θα ψηφίσει Μέτωπο» και πλέον έχει αναδειχθεί σε ρυθμιστή με το 17,9% που συγκέντρωσε στον α' γύρο κάνοντας κριτική στην ΕΕ, στην «υποταγή στη Γερμανία» και στους «πλουσίους» γενικά από την πλευρά του γαλλικού σοβινισμού, έτσι ώστε τελικά να στηρίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το καπιταλιστικό σύστημα παίζοντας το ρόλο ως «απορροφητικό μαξιλάρι» της λαϊκής δυσαρέσκειας και εγκλωβισμού ανώριμων εργατικών συνειδήσεων. Ενα ρόλο που στήριξε η σοσιαλδημοκρατία από τη δεκαετία του '80.

Ο απερχόμενος πρόεδρος Σαρκοζί κάνει ό,τι μπορεί για τις ψήφους του «Εθνικού Μετώπου» υιοθετώντας ολοένα περισσότερο επιχειρηματολογία ακόμη και λεξιλόγιο της ακροδεξιάς. Χτες, ο Σαρκοζί μίλησε σε συγκέντρωση οπαδών του στην περιοχή Τροκαντερό του Παρισιού όπου επανέλαβε τις γνωστές δεσμεύσεις για έλεγχο συνόρων και μεταναστευτικών ροών, ανέσυρε το «χριστιανικό παρελθόν και την παράδοση» της χώρας και ζήτησε από τα συνδικάτα «να κατεβάσουν επιτέλους τις κόκκινες σημαίες και να υπηρετήσουν τη Γαλλία».