Πολλά έχουν γραφτεί για τη λεγόμενη «ανάπτυξη» και την τόνωσή της, αλλά και για «νέα έργα υποδομής», τόσο στη χώρα μας όσο και αλλού, που αφορούν μέτρα για το κεφάλαιο και λιτότητα για το λαό.

Στη γειτονική Βουλγαρία οι πολιτικοί υπόσχονται «αναπτυξιακά μέτρα» κυρίως για την κατασκευή υποδομών και αυτοκινητοδρόμων, για να εξασφαλιστεί η μεταφορά των προϊόντων, ώστε το κεφάλαιο να αποκτά μεγαλύτερα κέρδη. Με περίσσιες φανφάρες και υποσχέσεις, οι κυρίαρχες δυνάμεις προσπαθούν να «χρυσώσουν το χάπι» της αφόρητης φτώχειας και της ανέχειας που προκαλεί η ανάπτυξη με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος. Και όλα αυτά σε μια χώρα που πάνω από 20 χρόνια από την ανατροπή του σοσιαλισμού, η επίσημη ανεργία κυμαίνεται στο 12,6% (Μάρτης 2012) και στο 32,8% στους νέους μέχρι 25 χρόνων. Εσκεμμένα ...ξεχνούν πως το 40% του λαού βρίσκεται στα όρια της εξαθλίωσης και το 20% των οικογενειών υποσιτίζεται, καθώς ένας μέσος μηνιαίος μισθός κυμαίνεται μόλις στα 340 ευρώ και μια σύνταξη στα 150 ευρώ. Αυτός είναι ο ...καπιταλιστικός παράδεισος που υποσχέθηκαν οι αστοί στο λαό.