Μόλις χτες, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, συμμετέχοντας σε αντιπροσωπεία της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ), συναντήθηκε με τους προέδρους της Κομισιόν, Μ. Μπαρόζο, και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Χ. Β. Ρομπάι. Οι δε συζητήσεις που πραγματοποιήθηκαν εκεί - σύμφωνα τουλάχιστον με το επίσημο δελτίο Τύπου της ΓΣΕΕ - είναι το λιγότερο αποκαλυπτικές.

«Η ΓΣΕΕ», αναφέρεται στο δελτίο, ζήτησε «την έξοδο από την κρίση επισημαίνοντας την αναγκαιότητα έκδοσης ευρωομολόγου, της προώθησης αναπτυξιακών πολιτικών, της αλλαγής του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και φυσικά αλλαγής της ασκούμενης αντεργατικής πολιτικής»! Τι ζήτησαν δηλαδή; Πολιτική με άλλο μείγμα για την έξοδο από την κρίση υπέρ του κεφαλαίου! Τόσο φιλεργατική πολιτική ασκούν οι εργατοπατέρες της ηγεσίας της ΓΣΕΕ: Οχι μόνο συνδιαλέγονται με τους σφαγείς των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, αλλά επιπρόσθετα τους προτείνουν και ...πολιτικές οι οποίες ευνοούν το κεφάλαιο (π.χ., έκδοση ευρωομολόγου).

Οσον δε αφορά στην «αλλαγή της ασκούμενης αντεργατικής πολιτικής», έχουμε δύο ερωτήσεις προς την ηγεσία της ΓΣΕΕ: Πρώτον, η αλλαγή αυτή θα προκύψει μέσα από ...διαβήματα και ...συναντήσεις με τον κάθε Μπαρόζο και τον κάθε Ρομπάι, ή μέσα από σκληρούς ταξικούς αγώνες τόσο σε κάθε χώρα - μέλος της ΕΕ όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Δεύτερον, είναι δυνατόν μια εργατική συνομοσπονδία, που δήθεν ενδιαφέρεται για αλλαγή της ασκούμενης αντεργατικής πολιτικής, να τη συσχετίζει με την αλλαγή του ρόλου της ΕΚΤ; Δηλαδή, πόσο φιλεργατική μπορεί να γίνει η ΕΚΤ κατά τη γνώμη της ΓΣΕΕ;

Η κοροϊδία δεν έχει όρια. Το θέμα είναι και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να μην «τσιμπάνε»...