«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΕΣ και εύκολες λύσεις για την κρίση». Η κλασική ατάκα της Α. Μέρκελ που αναπαράγεται σχεδόν κάθε μέρα από τα ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης.

Οχι πως αυτή η άποψη είναι αποκλειστικό προνόμιο της Γερμανίδας καγκελάριου. Τα ίδια μας λένε κι εδώ οι κυβερνώντες. Για ...σταδιακές προσαρμογές και μακροπρόθεσμες λύσεις μιλάνε.

Προφανώς όμως, τέτοιες απόψεις αφορούν μόνον τους εργαζόμενους. Γιατί, όταν επρόκειτο να πάρουν λεφτά οι τραπεζίτες, από όσο είδαμε και εύκολα και γρήγορα έγινε αυτό. Σε χρόνο ...μηδέν και με ταχύτατες διαδικασίες «τσίμπησαν» μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια.

Το ίδιο «εύκολη» και «γρήγορη» ήταν και η θεσμοθέτηση των φοροαπαλλαγών σε βιομήχανους και εφοπλιστές. Μέσα σε μια ...ωρίτσα πέρασαν από τη Βουλή τα σχετικά μέτρα.

Θυμάστε το περίφημο «φαστ τρακ» (που παραμένει νόμος του κράτους); Δεν είναι ο ορισμός του «εύκολα» και «γρήγορα»; Ο «επενδυτής» κάνει ό,τι θέλει χωρίς έλεγχο και ενίοτε χωρίς να βάζει φράγκο.

Τι να λέμε επίσης για τις ρυθμίσεις των φορολογικών χρεών προς τις μεγάλες ΑΕ. Ολα επιλύονται με ... «μαγικό ραβδί». Το ίδιο για τις προμήθειες του δημοσίου από τις πολυεθνικές, το ίδιο για τις «οφ σορ» και όλων των ειδών τις «παράξενες» εταιρείες.

Αρα λοιπόν, υπάρχουν λύσεις ταχύτατες όταν πρόκειται να ευνοηθεί το κεφάλαιο. Μόνο για την Παιδεία, την Υγεία, την Κοινωνική Ασφάλιση, τους μισθούς, τις συντάξεις, την πολιτική προστασία και γενικώς τις παροχές στο λαό ισχύει το ... «όλα του γάμου δύσκολα».

ΩΡΑΙΑ ΑΤΑΚΑ ΑΥΤΗ του Ευάγγελου Βενιζέλου: «Συνεργαζόμαστε αλλά δεν ταυτιζόμαστε» με τη Νέα Δημοκρατία. Πώς ακριβώς μπορεί να γίνει αυτό και μάλιστα σε αυτή την πολιτική συγκυρία, υποθέτουμε ότι θα μας το εξηγήσει κάποια στιγμή...

Εκτός αν εννοεί κάποια στελέχη του κόμματος του που θα μπορούσαν άνετα να κάνουν ...φροντιστήριο σε πολλούς βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας σε θέματα εφαρμογής αντιλαϊκών πολιτικών.