Από τη μεριά του ΚΚΕ, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος, Σπύρος Χαλβατζής, μετέφερε στη Βουλή την απαίτηση του Κόμματος για δωρεάν φαρμακευτική κάλυψη στους εργαζόμενους και το λαό, κατά την διάρκεια της συζήτησης Ερώτησής του σχετικά με τις περικοπές που πραγματοποιεί ο ΕΟΠΥΥ. Εκ μέρους της κυβέρνησης ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Μάριος Σαλμάς, προϊδέασε ουσιαστικά για νέες περικοπές αφού δήλωσε ότι οι παροχές στους ασφαλισμένους είναι ... μεγαλύτερες από τον μέσο όρο άλλων χωρών.

Ο αναπληρωτής υπουργός υποστήριξε: «η φαρμακευτική περίθαλψη των Ελλήνων δεν επιδεινώνεται. Εχουμε φαρμακευτική περίθαλψη πάνω από τον μέσο όρο όλων των χωρών! Οι Ελληνες έχουν από τις χαμηλότερες ιδιωτικές συμμετοχές στην αγορά φαρμάκου». Οσον αφορά το θέμα της δωρεάν παροχής φαρμάκων, ο Μ. Σαλμάς σημείωσε ότι το θέμα είναι αν υφίστανται οι οικονομικές δυνατότητες «πόσο είναι αυτό το "δωρεάν", που λέτε, 1 δισεκατομμύριο, 2 δισεκατομμύρια, 3 δισεκατομμύρια; Πόσο είναι; Και να δούμε κι αν τα έχουμε....», βεβαιώνοντας ότι για την κυβέρνηση οι ζωές των εργαζομένων λογαριάζονται λες και είναι ... εξαρτήματα.

Απαντώντας στους ισχυρισμούς περί «φθηνού φαρμάκου» στην Ελλάδα, ο Σπύρος Χαλβατζής τόνισε: «η συμμετοχή έχει αυξηθεί. Διπλασιάστηκε και σε μερικές περιπτώσεις υπερδιπλασιάστηκε. Πριν από μερικούς μήνες γινόταν λόγος και υπήρχε κυβερνητική δήλωση, ότι θα υπάρχει ένα πλαφόν 1.500 ευρώ το χρόνο για τη δαπάνη φαρμάκων σε ασθενείς. Το συνειδητοποιούμε αυτό; Τι θα πει κόστος; Η ζωή του ανθρώπου έχει κόστος; Ο έχων τη δυνατότητα να αγοράζει φάρμακα θα ζει και ο μη έχων τη δυνατότητα, θα πεθαίνει. Αυτό συμβαίνει σε πολλές χώρες του ανεπτυγμένου καπιταλισμού»!

Πρόσθεσε παράλληλα: «η σημερινή κατάσταση συνιστά κίνδυνο, για απώλειες ανθρώπινης ζωής. Εδώ δεν παίζουμε. Είχαμε ρητορεία κυβερνητικών στελεχών όλων των κυβερνήσεων και ειδικά το τελευταίο διάστημα για τη μείωση συνολικά της φαρμακευτικής δαπάνης. Αλλά αυτή από τι συνοδεύεται; Δεν συνοδεύεται από οποιαδήποτε έλλειψη, αλλά από κινδύνους». Τέλος σημείωσε: «καλούμε τους εργαζόμενους να μη μείνουν με σταυρωμένα χέρια. Ειδικά στα ζητήματα των φαρμάκων πρέπει να αγωνιστούν, να παλέψουν μέσα από το μαζικό κίνημα, να διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν».