Οι υψηλοί φόροι, η δράση των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και η διατήρηση των υψηλών ποσοστών επιχειρηματικού κέρδους, συγκαταλέγονται στις κύριες αιτίες εξαιτίας των οποίων δεν «σπάνε» οι τιμές στην αγορά, παρά τη βαθιά και παρατεταμένη οικονομική κρίση.

Τα παραπάνω προκύπτουν και από τις διαπιστώσεις που κάνει η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου, μετά από σχετική της έρευνα.

Χωρίς να μπορεί να ξεφύγει από την αστική λογική που (ψευδώς) υποστηρίζει ότι χαμηλές τιμές μπορούν να εξασφαλιστούν με την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς και κάνοντας ότι δεν αντιλαμβάνεται ότι η λεγόμενη «απελευθέρωση» ευνοεί τη συγκέντρωση των κεφαλαίων, τη συγκεντροποίηση της οικονομικής δραστηριότητας και άρα τη δύναμη της επιβολής των συμφερόντων των ισχυρών σε όλο το φάσμα των οικονομικών σχέσεων, η ΕΣΕΕ διατυπώνει σωστές εκτιμήσεις για τα αίτια της ακρίβειας, εκτιμήσεις οι οποίες ωστόσο «σβήνουν» στην πορεία της ανάλυσης που κάνει.

Σαν παράγοντες που συμβάλλουν στη διατήρηση των υψηλών τιμών αναφέρονται:

• οι υψηλοί συντελεστές του ΦΠΑ
• οι ενδοομιλικές συναλλαγές των πολυεθνικών, που συστηματικά «πειράζουν» τα τιμολόγια τους, προκειμένου να αποφύγουν τη φορολογία στην Ελλάδα
• η ολιγοπωλιακή διάρθρωση της αγοράς χονδρικού και λιανικού εμπορίου, η ύπαρξη - κυριαρχία, δηλαδή, μεγάλων επιχειρήσεων και επιχειρηματικών αλυσίδων που κανονίζουν την πορεία των τιμών (γάλα, κοτόπουλα, οπωροκηπευτικά)
• η διατήρηση υψηλών περιθωρίων κέρδους σε τμήμα της εγχώριας αγοράς παρά την ύφεση, επειδή ακριβώς κυριαρχούν οι μεγάλες μονάδες

Κοντά σε αυτούς τους υπαρκτούς και σημαντικούς παράγοντες, αναφέρονται αντικειμενικοί λόγοι όπως η μεγάλη εξάρτηση από τις διακυμάνσεις των διεθνών τιμών πετρελαίου, ή οι τιμές των υπηρεσιών προς τις επιχειρήσεις, αλλά στο διά ταύτα οι εκπρόσωποι της Συνομοσπονδίας σχεδόν ταυτίζονται με τις αξιώσεις του μεγάλου κεφαλαίου και μιλούν για για τις «ρήτρες απαγόρευσης παράλληλων εισαγωγών», για τις «στρεβλώσεις στις μεταφορές» τους «πολεοδομικούς περιορισμούς στις προδιαγραφές των κτηρίων», στο καθεστώς των μόνιμων εκπτώσεων κ.ο.κ.

Τέλος, σε ό,τι αφορά την «πτώση του μισθολογικού κόστους αλλά και του κόστους μίσθωσης επαγγελματικής στέγης», υποστηρίζεται η άποψη ότι «αντισταθμίστηκε πλήρως, αφ' ενός από την αύξηση των τιμολογίων των ΔΕΚΟ και αφ' ετέρου από την άνοδο των επιτοκίων δανεισμού των επιχειρήσεων».