Μας λένε: Γιατί να μην υπάρχει διάκριση σε ΑΕΙ -ΤΕΙ. Αλλο πράγμα η θεωρία κι άλλο η εφαρμογή μιας επιστήμης.

Απαντάμε: Συχνά οι ανάγκες καταμερισμού της εργασίας οδηγούν κάποιους να καταπιάνονται περισσότερο με την καθαρή θεωρία κι άλλους να επεξεργάζονται και να καθορίζουν το δρόμο της εφαρμογής της θεωρίας στην πράξη. Ομως αυτή η εφαρμοσμένη έρευνα δεν πρέπει να νοείται σαν ανεξάρτητος από την επιστήμη εμπειρισμός, μιας και προϋπόθεσή της είναι η θεωρητική έρευνα, η ανακάλυψη συγκεκριμένων νομοτελειών.

Στα πλαίσια της ανάγκης να είναι η σπουδή των τεχνικών επιστημών άμεσα συνδεδεμένη με τη θεωρητική της βάση, είναι αδιανόητη η ύπαρξη των ΤΕΙ σαν δεύτερης κατηγορίας «τεχνολογικής ανώτατης αλλά μη πανεπιστημιακής εκπαίδευσης», πλάι μάλιστα σε άλλα ανώτατα τεχνολογικού χαρακτήρα ιδρύματα, όπως τα Πολυτεχνεία, τα οποία όμως είναι πανεπιστήμια.

Πίσω από τη διάκριση σε ΑΕΙ - ΤΕΙ, με τα ΤΕΙ να έχουν ερμαφρόδιτο χαρακτήρα ανάμεσα σε επαγγελματική σχολή και πανεπιστήμιο, κρύβεται η βασική επιδίωξη του μεγάλου κεφαλαίου για φθηνότερη και ταχύτερη αναπαραγωγή ενός μεσαίου και περισσότερο «εύκαμπτου» εργατικού δυναμικού. Αυτό που απαιτείται σήμερα είναι η ριζική ανασυγκρότηση της ανώτατης εκπαίδευσης, για τη διαμόρφωση μιας ενιαίας δημόσιας και δωρεάν ανώτατης βαθμίδας, χωρίς κύκλους σπουδών και αντιεπιστημονικούς διαχωρισμούς, ώστε να ανταποκριθεί στον κοινωνικό της ρόλο. Βασική προϋπόθεση είναι ο επανακαθορισμός των επιστημονικών αντικειμένων των πανεπιστημιακών τμημάτων με βάση τις κοινωνικές ανάγκες και την ανάπτυξη της επιστήμης κι όχι το κέρδος των πολυεθνικών.

Ο φοιτητής μπορεί έτσι να καλλιεργεί την επιστημονική κοσμοθεωρητική αντίληψη, να εντάσσει τους ειδικούς νόμους στους γενικότερους, να μπορεί να εφαρμόζει μια επιστήμη που γνωρίζει ολοκληρωμένα. Οι ξεκομμένοι εφαρμοστές μιας επιστήμης που δεν την κατέχουν ολοκληρωμένα, είναι καταδικασμένοι να πετιούνται σαν στυμμένες λεμονόκουπες μιας και η πρόοδος της επιστήμης και η ανάπτυξη της τεχνολογίας οδηγεί στη γρήγορη απαξίωση των αποσπασματικών τεχνολογικών τους γνώσεων.

Η εφαρμογή της Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης, χωρίς διάκριση μεταξύ ΑΕΙ-ΤΕΙ, με ουσιαστική μόρφωση και ειδίκευση μέσα στο πτυχίο, αποτελεί όχι μόνο ρεαλιστική αναγκαιότητα σήμερα, αλλά και κυρίαρχο αίτημα αγωνιστικής διεκδίκησης.