Το τελευταίο διάστημα δεν περνάει απαρατήρητη μια «στροφή» του ΔΟΛ σε αντιγερμανική και αντι-Μέρκελ προπαγάνδα, η οποία μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί όταν μιλάμε για το συγκρότημα - ναυαρχίδα των πιο ισχυρών μερίδων της αστικής τάξης στην Ελλάδα. Την προηγούμενη Κυριακή, το «Βήμα» παραπονιόταν για τον «αφελληνισμό» των τραπεζών, με τον τρόπο που προωθείται η ανακεφαλαιοποίησή τους, ρίχνοντας βέλη στη στάση της Γερμανίας. Στην ίδια έκδοση, υπήρχε ρεπορτάζ που αναδείκνυε την εκτίμηση του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική διαχείρισης του Ομπάμα στις ΗΠΑ. Σειρά είχαν χτες τα ΝΕΑ, τα οποία, μετά το Γιούρογκρουπ, κατήγγειλαν την Μέρκελ ότι έριξε «μαχαιριά» στην Ελλάδα και ότι τη θέλει δέσμια στα προεκλογικά της παιχνίδια. Η κριτική βέβαια του συγκροτήματος δεν ακουμπάει (ακόμα) ευθέως τη συγκυβέρνηση, η οποία ωστόσο με όρους στρατηγικής συμπορεύεται με τη Γερμανία σε ό,τι αφορά στο μείγμα διαχείρισης της κρίσης και τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην ΕΕ. Αναπόφευκτα, οι αντι-Μέρκελ συνειρμοί και τα αντιγερμανικά αντανακλαστικά δημιουργούν κλίμα σε βάρος του πόλου που συγκυβερνά, ακόμα κι αν στη δεδομένη στιγμή η συντριπτική πλειοψηφία του Τύπου, μεταξύ αυτών και ο ΔΟΛ, προσπαθεί να συγκαλύψει ότι τα συμφέροντα της αστικής τάξης και η εξυπηρέτησή τους από το πολιτικό της προσωπικό χαντακώνουν το λαό. Η ερώτηση δεν μπορεί παρά να προκύπτει αβίαστα: Ετοιμάζονται να ποντάρουν σε άλλο άλογο εκεί στο συγκρότημα και ρίχνουν τροχιοδεικτικές; Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έλειψε, βέβαια, ποτέ από τις σελίδες των εφημερίδων τους και τις κάμερες των καναλιών τους, αλλά μήπως λάου λάου αρχίζει να ενισχύεται η επιλογή για άλλο μείγμα διαχείρισης και άλλες κολεγιές; Αυτό φαίνεται στην προπαγάνδα του συγκροτήματος. Ο,τι και αν συμβαίνει αναδείχνονται ακόμη πιο ανάγλυφα οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου στην Ελλάδα, οι αναζητήσεις διαφορετικών ιμπεριαλιστών συμμάχων, ενώ οι παρεμβάσεις στο πολιτικό σύστημα γίνονται πιο «κραγμένες»...