Ο Ντέιβιντ Μάρτιν (Γουίλεμ Νταφόε), υποχόνδριος με την καθαριότητα, λάτρης της άριας και της καντάτας, μοναχικός και αυτάρκης κυνηγός, κλείνει συμβόλαιο μισθοφόρου με αινιγματική εταιρεία βιοτεχνολογίας για να βρει την τελευταία ζώσα μυθική τίγρη της Τασμανίας. Ο Μάρτιν εμφανίζεται ως πανεπιστημιακός ερευνητής και νοικιάζει δωμάτιο σε μια οικογένεια οικολόγων, σε μόνιμη αντιπαράθεση με τους υλοτόμους της περιοχής, οι θέσεις εργασίας των οποίων όλο και δυσχεραίνουν... Ποιος ξέρει, μπορεί οι υλοτόμοι να βρίσκονται πίσω από την εξαφάνιση του πατέρα της οικογένειας που πριν ένα χρόνο έψαχνε κι αυτός για την τελευταία τίγρη... Η αφήγηση σφύζει από υπο-ιστορίες/παρακλάδια που θρέφονται από τον ίδιο κορμό και προξενούν άλλοτε το «φούσκωμα» κι άλλοτε το «ξεφούσκωμα» της αφηγηματικής έντασης. Πάντως, δεν πρόκειται απλά για έναν κυνηγό και την αποστολή του στην άγρια φύση. Στο φιλμικό κείμενο υφαίνονται με λεπτή διακριτικότητα πολύ βαθύτερα ζητήματα που εκφράζονται με υπαρξιακά υπονοούμενα, με νύξεις για τις ανθρώπινες σχέσεις και με υπαινιγμούς για το σκοτεινό προφίλ της υποταγμένης στους νόμους της αγοράς, επιστήμης και το ανταγωνισμό των εταιρειών που για την κερδοφορία δε διστάζουν να διαπράξουν μέγιστα όσα εγκλήματα.