Χαρακτηρίζω άθλο το γεγονός ότι το ΚΚΕ ανέλαβε την ευθύνη να μελετήσει τις αιτίες ανατροπής του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, ότι εντόπισε βασικές παρεκκλίσεις από τον Μαρξισμό - Λενινισμό και τις αρχές οικοδόμησης του σοσιαλισμού, που διαπράχθηκαν σε μια πορεία από το ίδιο το κομμουνιστικό κόμμα της ΕΣΣΔ - παρεκκλίσεις που και το ίδιο το ΚΚΕ είχαν επηρεάσει - και ότι σήμερα έχει εμπλουτίσει την επαναστατική του στρατηγική ξεπερνώντας (διορθώνοντας) αυτές τις παρεκκλίσεις, μέσα σε δυσμενέστατο ιδεολογικό περιβάλλον.

Οι τάσεις αναθεωρητισμού του Μαρξισμού - Λενινισμού που σε μερικά κομμουνιστικά κόμματα κυριάρχησαν πολλά χρόνια πριν την αντεπανάσταση στην ΕΣΣΔ (θυμίζω τον Ευρωκομμουνισμό), η αγνόηση (ή η υποτίμηση) της κοσμοϊστορικής σημασίας της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, παράλληλα με τους νέους «σοσιαλισμούς» που ξεφύτρωναν και προβάλλονταν από τα ιδεολογικά επιτελεία της παγκόσμιας αστικής τάξης, ήταν και εξακολουθούν να είναι τάσεις ιδεολογικά πολύ ισχυρές, «οδήγησαν» δεκάδες κομμουνιστικά κόμματα, ιδίως μετά την αντεπανάσταση στην ΕΣΣΔ, στην αναδίπλωση, στον αναθεωρητισμό, στην οπισθοδρόμηση. Το ΚΚΕ όχι μόνο άντεξε στην πίεση του αναθεωρητισμού, αλλά και ιδεολογικά, βγήκε πιο ισχυρό.

Σήμερα βγάλαμε τα συμπεράσματά μας... Ξεκαθαρίσαμε ορισμένα βασικά ζητήματα.

Σοσιαλισμός και εμπορευματική παραγωγή δεν μπορούν επί μακρόν να συνυπάρχουν.

Σοσιαλισμός και αγορά (ακόμα και αν τη βαφτίσουμε «σοσιαλιστική αγορά») είναι πράγματα ασυμβίβαστα.

Σοσιαλισμός που για να αναπτυχθεί χρησιμοποιεί καπιταλιστικά εργαλεία, μαθηματικά οδηγείται στην αγκαλιά του καπιταλισμού, που πριν λίγα χρόνια ο ίδιος ανέτρεψε, όπως δείχνει αναμφισβήτητα η ίδια η ιστορία σε ΕΣΣΔ, Κίνα, κτλ.

Η θεωρητική αιχμαλωσία ότι ο νόμος της αξίας ισχύει υποχρεωτικά και στο σοσιαλισμό, έδενε πρακτικά τα χέρια του κομμουνιστικού κόμματος στην πρώην ΕΣΣΔ στο να μην παίρνει τα αναγκαία διοικητικά μέτρα αντιστοίχησης των παραγωγικών σχέσεων με τις αναπτυσσόμενες τότε παραγωγικές δυνάμεις, αλλά αντίθετα να προωθεί τη «σοσιαλιστική οικονομία της αγοράς»! Και τόσα άλλα...

Χαιρετίζω το 19ο Συνέδριό μας. Τα βασικά συμπεράσματά μας για το σοσιαλισμό - που είναι ιστορικής σημασίας και για το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα - είναι μια ασπίδα και ταυτόχρονα ένα ισχυρό όπλο αντεπίθεσης στον αναθεωρητισμό. Προχωράμε αποφασιστικά... Ο κομμουνισμός είναι το μέλλον του κόσμου.