Πρόκειται για «συρραφή» επιλεγμένων - γνωστών και άγνωστων στο ευρύ κοινό - επικαίρων, που παρουσιάζουν στιγμές της ιστορίας μας, καταγραμμένες από Ελληνες και ξένους κινηματογραφιστές, από το 1907 μέχρι το 2000.

Η ταινία αποτελεί μια ακόμη σημαντική προσφορά της «Ταινιοθήκης της Ελλάδος» και η προβολή της εντάσσεται στο πλαίσιο των αφιερωμάτων «Μουσική και κινηματογράφος», που οργανώνονται σε συνεργασία με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και την «Ορχήστρα των Χρωμάτων», καθώς και στις εκδηλώσεις για τα 50χρονα της «Ταινιοθήκης». Αποτελεί επίσης απόδειξη για την ανάγκη στήριξης του μοναδικού αυτού ιδρύματος στη χώρα μας.

Η παραγωγή της ταινίας είναι της «Ταινιοθήκης» και του διευθυντή της, Θόδωρου Αδαμόπουλου, ο οποίος έκανε και την επιλογή και σύνθεση του υλικού. Μια δουλιά πραγματικός άθλος, αφού, μέσα από τα 67 λεπτά της ταινίας, έπρεπε να χωρέσει ένας αιώνας ιστορίας. Γι' αυτό επιλέχθηκε μια δομή που «να μοιάζει με το φυλλομέτρημα ενός αταξινόμητου άλμπουμ φωτογραφιών».

Η ταινία χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες που δανείστηκαν τους τίτλους τους από την εκκλησιαστική τελετουργία. Η πρώτη ενότητα, «Εωθινά», περιλαμβάνει κινηματογραφικές λήψεις των αρχών του αιώνα. Τα «Δοξαστικά» περιλαμβάνουν ιστορικές «εξάρσεις» σε περιόδους πολέμου και ειρήνης. Τα «Πάθη» περιλαμβάνουν την κατοχή, τον εμφύλιο, τους διωγμούς και τις δικτατορίες. Τέλος, οι «Ψαλμοί» ανθολογούν καθημερινές στιγμές από τη ζωή στην ύπαιθρο και τις πόλεις. Το αρχειακό υλικό προέρχεται από την «Ταινιοθήκη» και συγκεκριμένα από τις συλλογές Μιχάλη Δόριζα, Ζόζεφ Χεπ, Δημήτρη Γαζιάδη,Θανάση και Ολυμπίας Παπαδούκα.

Τη μουσική της ταινίας συνέθεσε ο Δημήτρης Δεσύλλας (η πρώτη του σχετική δουλιά), ο οποίος με τα κρουστά του θα συνοδεύει ζωντανά την προβολή, μαζί με την Αννα Παρλαπάνου (φωνητικά) και τον Σωκράτη Ανθη (τρομπέτα).

Να σημειωθεί πως, όπως ανέφερε ο Θ. Αδαμόπουλος σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου με αφορμή την προβολή, η παράδοση της συνοδείας ζωντανής μουσικής στις προβολές βωβών ταινιών ξεκινάει από τη δεκαετία του '60, ενώ μετά τη μεταπολίτευση από το πιάνο της σκοτεινής αίθουσας πέρασαν και συνθέτες, όπως οι Μ. Θεοδωράκης και Μ. Χατζιδάκις.