«Για τη σημαντική συνεισφορά του στην ειρήνη και στη σταθερότητα στην Αφρική», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στη σχετική ανακοίνωση, βραβεύεται ο Φρανσουά Ολάντ από την επιτροπή που διαχειρίζεται το βραβείο Φελίξ Ουφουέτ - Μπουανί της UNESCO, το οποίο θεσπίστηκε το 1989, απονέμεται ανά δύο χρόνια και πήρε το όνομά του από τον πρώτο Πρόεδρο της ανεξάρτητης Ακτής Ελεφαντοστού, απονέμεται σε προσωπικότητες εν ζωή, θεσμούς και οργανώσεις, που «προσπάθησαν να προωθήσουν και να εμπεδώσουν την ειρήνη». Οπως ανακοίνωσε η επιτροπή, «λήφθηκαν υπόψη οι εξελίξεις παγκοσμίως και η προσοχή στράφηκε στην Αφρική και συγκεκριμένα στο Μάλι». Και αφού καταδικάζει λεκτικά την παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας του Μάλι (από ποιον άραγε;) και την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (επίσης από ποιον είναι το ερώτημα), η ανακοίνωση καταλήγει ότι αποφασίστηκε να δοθεί το βραβείο στον Γάλλο Πρόεδρο «για τη μεγάλη του συνεισφορά στην ειρήνη και στη σταθερότητα στην Αφρική»!

Ετσι, μετά τον Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος βραβεύτηκε με Νόμπελ Ειρήνης πριν καν αναλάβει, για πρώτη φορά, τα προεδρικά του καθήκοντα αλλά για τις «προθέσεις» που είχε διατυπώσει προεκλογικώς υπό τη μορφή ευχολογίων περί ειρήνης - προθέσεις που υλοποίησε προωθώντας περαιτέρω τα συμφέροντα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού - τώρα βραβεύεται ο Φρανσουά Ολάντ για την ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Μάλι. Μια επέμβαση που φυσικά και δεν έγινε για χάρη της ειρήνης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά με στόχο την προώθηση των συμφερόντων των γαλλικών μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού στο πλαίσιο περαιτέρω κλιμάκωσης των ενδοϊμπεριαλιστικών διαγκωνισμών στο «Ελντοράντο» της αφρικανικής ηπείρου.

Η ημερομηνία της τελετής βράβευσης αναμένεται ενώ το βραβείο συνοδεύεται από 150.000 δολάρια, τα οποία εύκολα μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο «ευαίσθητος» Ολάντ θα «δωρήσει» για φιλανθρωπικούς σκοπούς, που θα στοχεύουν στην «ανακούφιση» των συνεπειών των εγκλημάτων που ο ίδιος διαπράττει με την πολιτική του. Ας σημειωθεί ότι το βραβείο έχουν παραλάβει μέχρι τώρα ο Νέλσον Μαντέλα μαζί με τον Φρεντερίκ ντε Κλερκ, ο Σιμόν Πέρες μαζί με τον Γιάσερ Αραφάτ, ο βασιλιάς της Ισπανίας Χουάν Κάρλος, ο πρώην Πρόεδρος της Βραζιλίας Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα.