Κατά τη γνώμη μου οι Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής για το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ αντανακλούν με επιτυχία τη συσσωρευμένη εμπειρία από τη δράση του Κόμματος. Ξεκινώντας από το σχέδιο Προγράμματος, επιβεβαιώνεται η σιδερένια θέληση του Κόμματος για τη σοσιαλιστική επανάσταση, την οικοδόμηση του σοσιαλισμού/ κομμουνισμού στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, τα καθήκοντα του Κόμματος μέχρι το 20ό Συνέδριο με σωστό προσανατολισμό εμπλουτίζουν το σχεδιασμό της κομματικής δουλειάς. Το κομμάτι του απολογισμού περιέχει προβληματισμούς και δικούς μου, όσον αφορά αδυναμίες στην καθημερινή δράση.

Νομίζω ότι πολύ καλύτερα ξεκαθαρίζονται, βλέποντάς τα ενιαία, τα καθήκοντα του Κόμματος σε συνθήκες συγκέντρωσης δυνάμεων - αυτό που λέμε «στο σήμερα», τα καθήκοντα του Κόμματος σε επαναστατική κατάσταση, αντίστοιχα στην πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Με το φόβο της απλοποίησης/ σχηματοποίησης, θεωρώ ότι μπαίνουν τα εξής ζητήματα: Τι πρέπει να κάνουμε σήμερα ώστε να λυθούν τα οξυμένα προβλήματα του λαού; Να παλέψουμε για την ανατροπή των καπιταλιστικών σχέσεων, αφού αυτές είναι η αιτία. Με τι πρέπει να τις αντικαταστήσουμε; Με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, με κεντρικό σχεδιασμό για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, αφού έτσι θα λυθεί η βασική αντίθεση που γεννά την αναρχία στην παραγωγή, την ανισόμετρη ανάπτυξη των κλάδων, την ανέχεια των πολλών, τη συσσώρευση κερδών στα χέρια λίγων. Ποιος θα πρέπει να μπει μπροστά στον αγώνα αυτόν; Μα φυσικά αυτοί που έχουν συμφέρον, η εργατική τάξη, οι φτωχοί αυτοαπασχολούμενοι. Ετσι λοιπόν το κείμενο των θέσεων βοηθά στο να ξεπεραστούν θολούρες που ενδεχόμενα υπάρχουν και σωστά ο χαρακτήρας της Λαϊκής Συμμαχίας φωτίζεται από τη σκοπιά του τι έρχεται να εξυπηρετήσει, δηλαδή τη συμμαχία των κοινωνικών δυνάμεων για την ανατροπή των μονοπωλίων, του καπιταλισμού.

Κύριο καθήκον μπροστά στις κομματικές οργανώσεις που δρουν σε ΑΕΙ και ΤΕΙ είναι η συσπείρωση εργαζομένων, προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών, υποψηφίων διδακτόρων και μελών ΔΕΠ στην παραπάνω γραμμή.

Υπάρχει σαν εκτίμηση στο κείμενο των θέσεων ότι αδύναμα ανοίγουμε και εξειδικεύουμε κεντρικές επεξεργασίες και θέσεις ανά κλάδο. Σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, πέρα από τους χώρους της Ιατρικής, όπου το άνοιγμα της συζήτησης γύρω από της εξελίξεις στην Υγεία, την κατάντια του ΕΟΠΥΥ και τις θέσεις του Κόμματος είναι λίγο-πολύ σε καθημερινή βάση λόγω της καθημερινής παρουσίας και τριβής των φοιτητών και των συντρόφων μέσα στις κλινικές, στους υπόλοιπους χώρους έχουμε ακόμη πολλά βήματα να κάνουμε.

Οταν λέμε ότι οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις του Κόμματος, όταν λέμε ότι οι συνθήκες είναι ώριμες για το πέρασμα στο σοσιαλισμό, εννοούμε ακριβώς ότι σε κάθε κλάδο, σε ολοένα και περισσότερους τομείς της οικονομίας ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής έχει φάει τα ψωμιά του, δεν μπορεί να δώσει λύσεις ούτε στους εργαζόμενους του κλάδου ούτε στο σύνολο της κοινωνίας. Και αυτό θέλει εκλαϊκευμένα να το εντάξουμε στην προπαγάνδα μας, να το χρησιμοποιήσουμε ως ένα ακόμη όπλο μαζί με τα οξυμένα προβλήματα των φοιτητών/σπουδαστών για την αγωνιστική συσπείρωση ολοένα και περισσότερου κόσμου. Πώς θα πείσεις έναν φοιτητή του Πολυτεχνείου ότι είναι ανάγκη να συσπειρωθεί σε αντιμονοπωλιακή αντικαπιταλιστική γραμμή, πώς θα σπάσεις τις αυταπάτες που έχει ότι θα μπορέσει το επάγγελμα του ελευθεροεπαγγελματία μηχανικού να επιστρέψει στις προ-10ετίας «χρυσές μέρες», αν δεν του εξηγήσεις για τις εξελίξεις στον κλάδο των κατασκευών: τις συνθήκες εργασίας, την προχωρημένη μονοπώληση του κλάδου και τα υπερκέρδη των μεγάλων ομίλων; Αν δεν αναλύσεις τις ανάγκες για αντισεισμική αντιπλημμυρική θωράκιση σε αντίθεση με τη μεγάλη ανεργία στους νέους πτυχιούχους, το παράδοξο των απούλητων σπιτιών και του αριθμού των αστέγων κτλ. Αν δεν αναδείξεις από την άλλη τεκμηριωμένα τι θα μπορούσε να δώσει ο ενιαίος φορέας κατασκευών σε μια άλλη βάση οργάνωσης της οικονομίας.

Στο χώρο του Πολυτεχνείου του ΑΠΘ έχουμε κάποια εμπειρία από μια τέτοια δουλειά. Σχεδόν κάθε χρόνο οι επιτροπές αγώνα του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών διοργανώνουν εκδήλωση με το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, η οποία συγκεντρώνει το ενδιαφέρον αρκετών φοιτητών. Φέτος κάναμε ένα βήμα παραπέρα, διοργανώσαμε εκδήλωση για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και η ανταπόκριση ήταν μεγάλη. Παράλληλα, μπροστά σε μεγάλες απεργιακές μάχες γίνεται προσπάθεια για κοινές περιοδείες ΜΑΣ - ΠΑΜΕ, για παρουσία των αντίστοιχων σωματείων στις Γενικές Συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων.

Το να ανοίξεις ζητήματα επιστημονικού ενδιαφέροντος και φυσικά να τα φωτίσεις από τη δικιά μας σκοπιά δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ο αντίπαλος δουλεύει σταθερά στην κατεύθυνση αυτή. ΔΑΠ και ΠΑΣΠ διοργανώνουν συνεχώς επιστημονικές εκδηλώσεις, εκπαιδευτικές εκδρομές σε βιομηχανίες, στο μετρό, ημερίδες για τη νεανική επιχειρηματικότητα, το ρόλο του νέου μηχανικού κτλ.

Η δικιά μας παρέμβαση με βάση τις επεξεργασίες του Κόμματος θα πρέπει να δουλεύεται ως μέρος του αυτοτελούς σχεδιασμού των ΚΟΒ ΑΕΙ και ΤΕΙ για παρέμβαση στο χώρο με τα ζητήματα που εμείς θέλουμε να ανοίξουμε όλη τη χρονιά, χωρίς να μας παίρνει η μπάλα της επικαιρότητας. Χρειάζεται καλή γνώση του αντικειμένου, αξιοποίηση του συνόλου του κομματικού δυναμικού και καλή προετοιμασία. Χρειάζεται επίσης σταθερή παρουσία στα μαθήματα ώστε να ξέρεις τι ζητήματα σηκώνει ο αντίπαλος μέσα στα αμφιθέατρα, π.χ. αειφόρος ανάπτυξη, «πράσινη» οικονομία, ανταγωνιστικότητα/ επιχειρηματικότητα. Ομως μια τέτοια κατεύθυνση στη δράση των ΚΟΒ/ΟΒ μπορεί να ανοίξει δρόμους στη δουλειά μας από πολλές πλευρές: αποτελεί πεδίο κοινής δράσης κομματικών και κνίτικων δυνάμεων, μπορεί να συμβάλει στη γνωριμία με δυνάμεις που δύσκολα τις προσεγγίζουμε π.χ. μέλη ΔΕΠ. Από την άλλη, η ενασχόληση με το επιστημονικό αντικείμενο της κάθε σχολής και με τις συνθήκες εργασίας των αυριανών πτυχιούχων δίνει περιεχόμενο στην παρέμβασή μας στα μεγαλύτερα έτη σπουδών που δυσκολότερα παίρνουν μέρος στον αγώνα. Τέλος, τέτοιες πρωτοβουλίες μπορούν να συμβάλλουν στη διαφορετική λειτουργία που θέλουμε να έχουν οι σύλλογοι όπου οι δυνάμεις του ΜΑΣ είναι πρώτη δύναμη.

Αντίστοιχα όσον αφορά τους νέους ερευνητές/ υποψήφιους διδάκτορες, θα πρέπει πέρα από ζητήματα που αφορούν τις συνθήκες εργασίας τους (μειωμένες κρατικές υποτροφίες, «μπλοκάκι», απλήρωτες ώρες συνεπικουρίας μελών ΔΕΠ), να αναδείξουμε πλευρές που έχουν να κάνουν με την κατεύθυνση της έρευνας σε κάθε επιστημονικό αντικείμενο. Η δράση μας εδώ θα πρέπει να αξιοποιήσει συγκεκριμένα στοιχεία από τους ειδικούς λογαριασμούς κονδυλίων έρευνας σε κάθε ΑΕΙ/ΤΕΙ, να μπορούμε στοιχειοθετημένα να αναδεικνύουμε το «έρευνα από ποιον και για ποιον». Μια τέτοια δουλειά σε κάθε σχολή/ τμήμα και ΑΕΙ μπορεί να συμβάλλει στην καλύτερη γνώση κεντρικά των στοχεύσεων και κατευθύνσεων της έρευνας σήμερα, στην καλύτερη επεξεργασία θέσεων και προτάσεων.