Η Εύα Μελά σημείωσε ότι τα στοιχεία πριν την κρίση είναι ήδη απογοητευτικά: Το 60% του λαού δεν διαβάζει ούτε ένα βιβλίο, ετησίως. Τις εκθέσεις τέχνης επισκέπτεται μόνο το 1% του πληθυσμού. Το ποσοστό του θεάτρου, κινηματογράφου, συναυλιών είναι 5%. Υπογράμμισε ότι «το κεφάλαιο θέλει όλο το χρόνο του εργαζόμενων, όχι μόνο το χρόνο της εργασίας: το χρόνο της ξεκούρασης, της διασκέδασης, της αυτομόρφωσης. Αυτό προϋποθέτει μια τεράστια επιχείρηση διαμόρφωσης της προσωπικότητας του εργαζόμενου με στόχο να δημιουργεί πάντα ανθρώπους "διαμαρτυρόμενους εντός πλαισίου", στα μέτρα του συστήματος».

Το ΚΚΕ προτείνει:

-- Δημόσιο φορέα για τη διάδοση του βιβλίου με τη συμμετοχή στη διοίκηση των συλλογικών φορέων των δημιουργών.

-- Περισσότερες Δημόσιες Βιβλιοθήκες. Να έχουν πρόσβαση οι συλλογικοί φορείς των λογοτεχνών.

-- Επιδότηση της αγοράς βιβλίου (όπως παλαιότερα με την Εργατική Εστία).

-- Κατάργηση όλων των μέτρων που πλήττουν τους δημιουργούς του βιβλίου, τους εκδότες και βιβλιοπώλες.

-- Ενίσχυση της γενικής παιδείας (ενιαίο δημόσιο δωρεάν δωδεκάχρονο σχολείο για όλους), αισθητική αγωγή μέσα στον κορμό της 12χρονης εκπαίδευσης, για όλα τα παιδιά ανεξάρτητα από κατευθύνσεις. Συγκρότηση δανειστικών βιβλιοθηκών σε κάθε σχολείο.

-- Καθολική λύση του συνταξιοδοτικού και του ασφαλιστικού των λογοτεχνών, βιβλιάριο υγείας για όλους.

-- Γενναία αύξηση του κρατικού προϋπολογισμού για τον πολιτισμό και ειδικότερα για τη διάδοση του βιβλίου.

Υπογράμμισε πάντως ότι τα παραπάνω θα είναι ημίμετρα «όσο το βιβλίο είναι εμπόρευμα και ο άνθρωπος (δηλαδή η εργατική δύναμη) είναι εμπόρευμα (...) Αρα πρέπει να αμφισβητηθούν τα θεμέλια του καπιταλιστικού οικοδομήματος, η κοινωνική πραγματικότητα που στηρίζεται στην ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, η οποία μετατρέπει τα πάντα σε εμπόρευμα και πρώτα απ' όλα την εργατική δύναμη. Σ' αυτό ακριβώς απαντά η θέση του ΚΚΕ για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, με μονομερή διαγραφή του χρέους, αποδέσμευση της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς όπως η ΕΕ και την κατάργηση της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας των μονοπωλίων. Και κατέληξε πρέπει να μπει τέλος στην εμπορευματοποίηση και τη μονοπωλιακή εκμετάλλευση του πολιτισμού. Κατοχύρωση του αναφαίρετου πνευματικού δικαιώματος του δημιουργού πάνω στο έργο του. Δωρεάν, ελεύθερη πρόσβαση στο ποιοτικό βιβλίο για όλο το λαό (...) Οι μικροί και μεσαίοι εκδότες να μετατρέψουν την αγανάκτησή τους για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν, σε συμπεράσματα για τη θέση τους μέσα σε αυτό το σύστημα της εκμετάλλευσης και να συμπορευτούν με το λαϊκό κίνημα για την ανατροπή του».