Θα «διαπλάσουν» τα παιδιά μας; | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Θα «διαπλάσουν» τα παιδιά μας;

Οι «δολιχοκέφαλοι» Χρυσαυγίτες, εκπρόσωποι της «Αρίας φυλής», στήσαν στις μέρες μας ένα ακόμα «πανηγύρι», αυτό της «Διάπλασης των Παίδων». Στ' όνομα αυτού του περιοδικού αποφάσισαν να γαλουχήσουν ελληνόπουλα στο «πνεύμα» τους, το «πνεύμα» του κυνηγητού όποιου έχει άλλο χρώμα, στο «πνεύμα» του «υποταχτικούλη» (Ελληνα πάντως!) εργαζόμενου των 18 ευρώ, στο «πνεύμα» του «έχε θεούλη μου καλά τους εφοπλιστές να μας δίνουν δουλειά -ας προσλαμβάνουν και κάνα μελαψό για να 'χουν περισσότερα κέρδη- γι' αυτό ας τους απαλλάξουμε κι απ' άλλους φόρους (λες και μείναν άλλοι φόροι να τους απαλλάξουν)», κτλ.

Τι θέλουν να μας πουν αυτοί οι ασπάλακες, οι χωμένοι τόσες δεκαετίες στα σκοτεινά σαν την ψυχή και το μυαλό τους λαγούμια που τώρα που κινδυνεύει στα σοβαρά το σύστημά τους, ο καπιταλισμός, αποφάσισαν να βγουν στο φως της μέρας; Οτι αποτελούν τους πνευματικούς απογόνους του παραπάνω περιοδικού;

Η «Διάπλαση των Παίδων» δεν έχει καμία σχέση με τα ρατσιστικά τους «ιδεώδη». Διευθυντής σύνταξής της ήταν ο «πατέρας του νεοελληνικού θεάτρου», Γρηγόρης Ξενόπουλος, που έχει τόση συνάφεια με το φασισμό τους, όση «ο φάντης με το ρετσινόλαδο». (Η τελευταία λέξη σίγουρα κάτι θα τους λέει για τα βασανιστήρια που ο πραγματικός τους πρόγονος Μανιαδάκης του Μεταξά, έκανε στους αγωνιστές και άλλους αγωνιστές).

«Η Διάπλαση των Παίδων» είχε στις σελίδες της και ανθρώπους των Γραμμάτων και Τεχνών που στάθηκαν σ' όλη τους τη ζωή απέναντι σε κάθε φασισμό, ρατσισμό, πατριδοκαπηλία, σοβινισμό. Μια «πεταχτή» σταχυολόγηση αλιεύει μερικούς, όπως τους συγγραφείς Ανατόλ Φρανς, φίλο της ΕΣΣΔ και των κομμουνιστών, απ' αυτούς που οι ναζί, πρόγονοι της Χρυσής Αυγής, έκαιγαν τα βιβλία, Τζακ Λόντον, σοσιαλιστή επαναστάτη που 'ρθε σε ρήξη με το ρεφορμιστικό σοσιαλιστικό κόμμα των ΗΠΑ, τον αντιστασιακό Νίκο Καρβούνη και πολλούς άλλους, ακόμα κι αστούς που όμως δεν είχαν καμιά σχέση με το φασισμό, όπως τον Οδυσσέα Ελύτη, κλπ. Ας αφήσουν λοιπόν στην πάντα τη «Διάπλαση» κι ας πιάσουν το ευαγγέλιό τους, τον «Αγώνα μου» του φύρερ τους, του Χίτλερ. Ας μην ψάχνουν άδικα. Το μόνο «πνευματικό» εφαλτήριό τους, για να πατήσουν τη ματοβαμμένη τους μπότα, κάτι λίγοι, γνωστοί, θεομπαίχτες παπάδες.

Οσο για την προγονοπληξία τους, για τη «λατρεία» τους στην αρχαία Ελλάδα, τι να πουν οι οπαδοί της χούντας και του φασισμού, αυτοί που είναι τόσο «αντισυστημικοί» που εκτός από στηρίγματα του καπιταλιστικού συστήματος, βγαίνουν και μέσα απ' τα σπλάχνα του, δηλαδή απ' το σκληρό πυρήνα του αστικού κράτους, όπως οι χουνταίοι αξιωματικοί, των οποίων είναι οπαδοί, όπως τα ψηλά ποσοστά που παίρνουν στα σώματα ασφαλείας, κτλ; Για τη χώρα και το λαό («αυτό το μικρό λαό» που τόσο θαύμαζαν οι ιδρυτές του επιστημονικού κομμουνισμού, Μαρξ και Ενγκελς) που πρώτοι δημιούργησαν τη Δημοκρατία, τι να πουν; (Δημοκρατία φυσικά περιορισμένη, για τους ελεύθερους, γιατί οι «άλλοι», οι σκλάβοι, σαν κι αυτούς που θέλουν σήμερα τους εργαζόμενους οι Χρυσαυγίτες, κάθε άλλο παρά η δημοκρατία άδραζε το φτωχό τους κορμί, όπως των αλλοδαπων - βιοπαλαιστών, όχι καλοδεχούμενων εμίρηδων γιατί ταξικό είναι το θέμα - που βασανίζουν οι παραπάνω σήμερα, προπονούμενοι για τους Ελληνες αύριο). Και το: «Πας μη Ελλην βάρβαρος» δε μπορεί να κρύψει ότι η βαρβαρότητα, αυτή της δουλοκτησίας (υπάρχει μεγαλύτερη βαρβαρότητα απ' την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όλων των εκμεταλλευτικών συστημάτων, μαζί και του καπιταλισμού, του οποίου οι Χρυσαυγίτες είναι στηρίγματα;) ή του εξανδραποδισμού της Μήλου, του Καιάδα κλπ., δε σταματούσε έξω απ' τα σύνορα της αρχαίας Ελλάδας. Γιατί όπως λέει κι ο ποιητής:

«Ποιος έχτισε τη Θήβα την εφτάπυλη;

Στα βιβλία δε βρίσκεις παρά των βασιλιάδων τα ονόματα.

Οι βασιλιάδες κουβαλήσαν τ' αγκωνάρια;..»

«Ερωτήσεις ενός εργάτη που διαβάζει» (Μπέρτολτ Μπρεχτ, 1935).

Γιώργος ΦΙΛΙΠΠΟΥ