Οι ισχυρότερες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις της χώρας, βιώνουν την οικονομική καπιταλιστική κρίση ως «ευκαιρία», αποκομίζοντας τεράστια ποσοστά κέρδους, ενώ παραμερίζουν και τον ανταγωνισμό. Γι' αυτό και την περίοδο που τα 6 στα 10 μεγάλα ξενοδοχεία καταγράφουν ζημιές στους ισολογισμούς τους, τα υπόλοιπα εκπλήσσουν με τις επιδόσεις τους.

Σύμφωνα με έρευνα της STAT BANK, το 2011 από τις 778 μεγαλύτερες ξενοδοχειακές εταιρείες που μελετήθηκαν, οι 321 όχι μόνο είναι κερδοφόρες, αλλά αύξησαν τα κέρδη τους κατά 189%! Ειδικότερα, αύξησαν τον τζίρο τους κατά 11% στα 777 εκατ. ευρώ και τα κέρδη τους κατά 189% στα 88 εκατ. ευρώ. Μεταξύ των πλέον κερδοφόρων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, είναι και οι: ΓΕΚΕ ΑΕ, «Sani ΑΕ», «Σανγουινγκ Hotels Hellas ΑΕ», «Ατλάντικα Hellas ΑΕ», «Χατζηλαζάρου Ι. ΑΕ», «Αστέρας ΑΕ», «Δημητροκάλης Κ. ΑΕ», «Ξενοδοχειακή Εταιρεία Αεροδρομίου Αθηνών ΑΕ» (Sofitel), «Διακοφτής ΑΕ», «Ηλέκτρα ΑΞ & ΤΕ», «Γιαννικάκης Σ. ΑΕ», «Αγάπη Μπητς ΑΕ», «Ελληνική Κατασκευαστική», «Τουριστική Εμπορική Επιχείρηση ΑΕ», «Κατοικίες ΑΕ» και «Κλεόβουλος ΑΕ».

Πρόκειται για στοιχεία που δείχνουν τον έντονο ανταγωνισμό ανάμεσα στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, σε ένα περιβάλλον που διακρίνεται για την υπερπροσφορά κλινών, ο αριθμός των οποίων ξεπερνά κατά πολύ τον αριθμό των τουριστών, ντόπιων και ξένων που επισκέπτονται τη χώρα. Παράλληλα, παραπέμπουν σε αύξηση των τάσεων συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης, κάτι που φαίνεται περισσότερο στην Αθήνα, με τα ξενοδοχεία που έχουν κλείσει να δίνουν «πόντους» στους ισχυρότερους παίκτες της αγοράς.

Συγκριτικά με τις συνέπειες της κρίσης, αλλά και της ασκούμενης αντιλαϊκής πολιτικής, στους εργαζόμενους, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, τους αυτοαπασχολούμενους και τους φτωχούς αγρότες, οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις πέφτουν «στα μαλακά». Αυτό δεν εμποδίζει τους εκπροσώπους των ξενοδοχειακών φορέων, που σε πολλές περιπτώσεις είναι οι ιδιοκτήτες των κερδοφόρων επιχειρήσεων, να αξιώνουν όλο και περισσότερα προνόμια, στο όνομα των «πληγέντων» συναδέλφων τους. Είναι όμως τόσο φανερό ότι κάθε δέσμη νέων προνομίων υπέρ του ξενοδοχειακού κεφαλαίου ιδίως σε μια περίοδο «ισχνών αγελάδων», ευνοεί τις ισχυρότερες επιχειρήσεις του κλάδου, ενώ ωθεί στον αφανισμό μέσω του ανταγωνισμού, τις μικρότερες.

Στην έρευνα της STAT BANK (για λογαριασμό του περιοδικού «Travel Times») διαπιστώνεται ότι «το ποσοστό των ζημιογόνων επιχειρήσεων κατά το 2011 ήταν 58,5%, ενώ οι πρώτες εκτιμήσεις για το 2012 κάνουν λόγο για πολύ πάνω από 60%». Στο σύνολό τους, οι 778 επιχειρήσεις «αύξησαν τον τζίρο τους περίπου κατά 10% για να διαχειριστούν το 2011 πωλήσεις της τάξεως των 2,2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αυτό, όμως δεν τους επέτρεψε να βελτιώσουν τα αποτελέσματά τους: Ετσι οι ζημιές τους αυξήθηκαν από 228,6 εκατομμύρια ευρώ το 2010 σε 247,4 εκατομμύρια ευρώ το 2011. Ετσι, στο σύνολό της, η μεγάλη ξενοδοχία λειτούργησε με αρνητικό περιθώριο κέρδους 11,2%».

Αναφορικά με τις 457 ζημιογόνες επιχειρήσεις του δείγματος, σημειώνεται ότι «οι συνολικές τους πωλήσεις αυξήθηκαν κατά 9,1% για να φτάσουν τα 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι επιχειρήσεις, όμως, αυτές παρουσίασαν μία μεγάλη αύξηση (23,4%) των ζημιών τους, που διαμορφώθηκαν στο επίπεδο των 335 εκατομμυρίων ευρώ».