Μαθητές δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου, δημιούργησαν εμπνευσμένοι από το έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Οι δημιουργίες τους παρουσιάστηκαν χτες σε μια όμορφη εκδήλωση που έγινε στο Πολιτιστικό Κέντρο Γιαννιτσών. Εκεί συναντήθηκαν όλες οι ομάδες που συγκροτήθηκαν στο πλαίσιο της σημαντικής εκπαιδευτικής και πολιτιστικής δουλειάς που ξεκίνησε πριν από 3 μήνες, με πρωτοβουλία του Συλλόγου Φίλων Βιβλίου Πέλλας και με συντονίστρια την καθηγήτρια Κάκια Παυλίδου.

Μαθητές του Μουσικού Σχολείου Γιαννιτσών, του 1ου Δημοτικού Σχολείου Γιαννιτσών, του Δημοτικού Σχολείου Πενταπλατάνου, του 1ου και 2ου Γυμνάσιου Γιαννιτσών, του 1ου και 2ου ΓΕΛ Γιαννιτσών, διάβασαν αποσπάσματα από τα κείμενα που έγραψαν για τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης ιδωμένες μέσα από το έργο του Μπρεχτ. Επίσης, παρουσίασαν ζωγραφιές, κείμενα και φωτογραφίες. Το Μουσικό Σχολείο Γιαννιτσών, με διπλή χορωδία και συνοδεία πιάνου, φλάουτου, βιολιού και κρουστών, παρουσίασε έναν κύκλο 9 ποιημάτων του Μπρεχτ.

Η έκθεση των έργων των μαθητών που χτες λειτούργησε όλη μέρα στο φουαγιέ του Πνευματικού Κέντρου, θα ταξιδέψει στην Αθήνα σε εκδηλώσεις που θα διοργανωθούν με αφορμή την προβολή ταινιών του Μπρεχτ από τη «NEW STAR».

Στην εκδήλωση, μίλησαν ο Γιώργος Τσιάκαλος, καθηγητής Παιδαγωγικής του ΑΠΘ, ο οποίος αναφέρθηκε στη σημαντικότητα τέτοιων πρωτοβουλιών που αγκαλιάζονται μαζικά από τους μαθητές, και η Δέσποινα Δάσιου, εκπαιδευτικός και μέλος του ΚΕΜΕΤΕ.

Η Δ. Δάσιου σημείωσε ότι ο Μπρεχτ ήταν ένας στρατευμένος δημιουργός. Ξεκαθάρισε ότι «η στρατευμένη τέχνη δε συνθηματολογεί, δεν είναι φερέφωνο πολιτικών δογμάτων, δημιουργεί έργο το οποίο υποστηρίζει τον άνθρωπο, τη φύση, το ήθος. Η τέχνη, που υπηρετεί αυτά τα ιδανικά, είναι μαχητική και συναγωνίστρια, υποστηρίζει (με την ανώτατη γλώσσα της που πολλές φορές μπορεί να είναι και απλή) τους ανθρώπους, τη φύση, το ήθος. Η τέχνη μπορεί και οφείλει, ιδιαίτερα σε καιρούς δύσκολους, απειλητικούς, δολοφονικούς να είναι ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ».

Αναφερόμενη στα ποιήματα του Μπρεχτ, τα θεατρικά και τις σύντομες ιστορίες του, τόνισε πως αντανακλούν καλλιτεχνικά τις διεργασίες που συντελούνταν στη συνείδηση και στη στάση ζωής που εξελικτικά διαμόρφωνε. «Οσο περισσότερο καθόριζε τη δημιουργία του Μπρεχτ η μαρξιστική κοσμοθεωρία, τόσο πιο λιτά και επιβλητικά, πιο κλασικά, αυτά γίνονταν. Αυτό συμβαίνει γιατί ο Μπρεχτ, γράφοντας ποιήματα που δεν αντανακλούν απλά την ταξική πάλη, αλλά ήταν και μαθήματα για το πώς να διεξάγεται, ανάπτυξε μια ποιητική γλώσσα, που ήδη εμπεριέχει την απαιτούμενη αναφορά στην εμπειρία», είπε. Και πρόσθεσε πως «τα ποιήματα του Μπρεχτ παρακινούν τον αναγνώστη ή τον ακροατή να σκεφτεί διαλεκτικά και τοποθετούν πλάι - πλάι τα προσωπικά συμπεράσματα με τις αποφάσεις. Ενσωματώνεται έτσι στα ποιήματά του εκείνη η ποιότητα, που ο Μπρεχτ αποδίδει στον κομμουνισμό: "Είναι το απλό, που είναι δύσκολο να γίνει"».

Επίσης, αναφέρθηκε σε έργα του όπως το «Ακουσα πως τίποτα δεν θέλετε να μάθετε», το «Εγκώμιο στη μάθηση» και το κείμενό του «Φασισμός και καπιταλισμός». Οπως είπε, «ο Μπρεχτ γράφοντας ενάντια στο φασισμό, έγραφε ενάντια στην καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, συνδέοντας την εξάλειψη του φασισμού με την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας».