Στην αντίπερα όχθη, το ίδιο χρονικό διάστημα, επιβεβαιώνονται οι συνέπειες από την πολιτική ιδιωτικοποίησης της ΔΩΔΩΝΗΣ, σε συνδυασμό βέβαια με την εφαρμοζόμενη συνολικά αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ σε βάρος παραγωγών αλλά και των εργαζομένων που δουλεύουν σε μεταποιητικές βιομηχανικές μονάδες. Το εισόδημα των κτηνοτρόφων και ιδιαίτερα των φτωχών χτυπιέται ανελέητα. Στο αυξημένο κόστος παραγωγής που έχει εκτιναχθεί στα ύψη, στη βαριά φορολογία και τα χαράτσια, προστίθεται και η απλήρωτη εργασία. Οι κτηνοτρόφοι της ΔΩΔΩΝΗΣ δεν έχουν εξοφληθεί ακόμη ολόκληρο τον Φλεβάρη, είναι απλήρωτοι για όλο το Μάρτη, ενώ κοντεύει να βγει και ο Απρίλης. Αυτό οδηγεί ακόμη και στο λειψό τάισμα των κοπαδιών αφού δεν μπορούν να αγοραστούν ζωοτροφές και οι έμποροι δεν δίνουν με πιστώσεις, στη μείωση της απόδοσης των ζώων. Από την άλλη με την απλήρωτη εργασία η εταιρεία αφενός συγκεντρώνει κεφάλαιο, μαζεύει χρήμα και αφετέρου κρατά δέσμιους τους παραγωγούς δίνοντας μεμονωμένα σε άλλους κάποια ψίχουλα από τα χρωστούμενα και σε άλλους προκαταβολές οι οποίες αφαιρούνται από τη συνολική τιμή που αγοράζει το γάλα. Προηγήθηκε το κόψιμο του πριμ εκκαθάρισης (διανεμόμενο πλεόνασμα από την εκμετάλλευση γάλακτος που δινόταν τα προηγούμενα χρόνια) και η καθήλωση των τιμών στα προηγούμενα έτη. Τιμές για τις οποίες προκλητικά πανηγυρίζει η ΔΩΔΩΝΗ αφού αν υπολογιστούν με ακρίβεια τα κόστη, στην πραγματικότητα οι κτηνοτρόφοι πουλάνε την παραγωγή τους με μικρότερες τιμές. Προς τέρψιν επίσης της επιχειρηματικής κερδοφορίας που υπηρετεί η καπιταλιστική ανάπτυξη προχώρησε και σε απολύσεις εργαζόμενων. Χώρια ότι ο επιχειρηματικός όμιλος που την εξαγόρασε πήρε πεσκέσι με την αγορά της ΔΩΔΩΝΗΣ και αδιάθετο εμπόρευμα φέτας αξίας 45.000.000 ευρώ κάνοντας έτσι γρήγορη απόσβεση της αγοράς της γαλακτοβιομηχανίας αλλά και των οφειλών που είχε προς αυτή.

Η εταιρεία ΔΩΔΩΝΗ έχει πάρει φόρα με την ανοχή και στήριξη των τοπικών αρχών και παραγόντων, βουλευτών και αγροτοσυνδικαλιστών, που αφού πρώτα γάνωσαν τα μυαλά των κτηνοτρόφων για οφέλη που θα προκύψουν από την ιδιωτικοποίηση, βάζοντας πλάτη σε αυτή αναζητώντας σχήμα ιδιωτικοποίησης ή άλλο στρατηγικό επενδυτή τώρα λουφάζουν, δεν λένε κουβέντα. Οφέλη προέκυψαν αλλά μόνο και αποκλειστικά για τα κέρδη του επιχειρηματικού ομίλου. Είναι ώρα οι φτωχοί μικρομεσαίοι αγρότες με την οργάνωση της πάλης τους, με στήριγμα την ΠΑΣΥ, να κόψουν μαζί με τους εργαζόμενους τη φόρα των επιχειρηματικών ομίλων. Να βάλουν φραγμό στην απλήρωτη δουλειά, τη μείωση των τιμών, το αυξημένο κόστος παραγωγής και τη φοροληστεία, να ανατρέψουν την πολιτική συρρίκνωσης του αγροτικού εισοδήματος και ξεκληρίσματος.