Απέλπιδες οι προσπάθειες να βρεθούν επιζώντες στο κτίριο που κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος

Σε εκατόμβη εξελίσσεται για τους εργάτες της βιομηχανίας του φασόν στο Μπαγκλαντές η κατάρρευση του οκταώροφου κτιρίου Ράνα Πλάζα, στο οποίο λειτουργούσαν πέντε εργοστάσια ρούχων και οι νεκροί που έχουν βρεθεί φτάνουν πλέον τους 427. Στους 600 υπολογίζονται οι αγνοούμενοι, για τους οποίους δεν υπάρχει καμία ελπίδα, πλέον. Το κτίριο που είχε διαπιστωμένα ρωγμές από κακοτεχνίες λειτουργούσε μέχρι να γίνει παγίδα θανάτου για εκατοντάδες ανθρώπους - μεταξύ των οποίων και παιδιά - με την ανοχή του κράτους, στο όνομα της μεγιστοποίησης του κέρδους των μονοπωλιακών ομίλων ισχυρών καπιταλιστικών κρατών της Δύσης, που δε διστάζουν, για να ρίξουν το κόστος, να θυσιάσουν κανόνες ασφαλείας και ανθρώπινες ζωές.

Μετά από μία βδομάδα οργισμένων κινητοποιήσεων εργαζομένων στο φασόν, τα εργοστάσια άρχισαν να λειτουργούν χτες, ενώ παύτηκε ο δήμαρχος του Σαβάρ, της περιοχής που σημειώθηκε το έγκλημα, προκειμένου να κατευναστούν τα πνεύματα. Οι εργαζόμενοι απαιτούν άμεση δέσμευση του κράτους για την ασφάλειά τους, ενώ η κυβέρνηση απορρίπτει ακόμα και την υποκριτική παρέμβαση της ΕΕ, για βελτίωση των συνθηκών στα εργοστάσια του φασόν, λέγοντας ότι οι κανόνες στη βιομηχανία ρούχων της χώρας, δεν μπορούν να αλλάξουν σε μία νύχτα. Τουλάχιστον προκλητικές είναι οι δηλώσεις της πρωθυπουργού της χώρας, Σεΐχ Χασίνα, η οποία ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση εργάζεται για τη βελτίωση της ασφάλειας από το 2009, υιοθετώντας νόμους και αναλαμβάνοντας δράση...

Στις υποκριτικές διακηρύξεις για την κατάσταση των εργατών του φασόν στο Μπαγκλαντές ήρθε να προστεθεί και ο Πάπας Φραγκίσκος που απηύθυνε έκκληση με την ευκαιρία της Πρωτομαγιάς στους πολιτικούς ηγέτες να κάνουν ό,τι μπορούν για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, τονίζοντας ότι η ανεργία είναι το αποτέλεσμα ενός οικονομικού οράματος «έξω από τους κανόνες της κοινωνικής δικαιοσύνης». Δηλαδή δεν φταίει το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα, αλλά το αν οι πολιτικοί του εκπρόσωποι το εφαρμόζουν με «κοινωνική δικαιοσύνη». Σε αυτό το πλαίσιο χαρακτήρισε τα 38 ευρώ το μήνα που παίρνουν οι εργάτες στο Μπαγκλαντές «σύγχρονη σκλαβιά». Ο φαρισαϊσμός σε όλο του το μεγαλείο!