Υπάρχουν δύο θέματα που είναι ιδιαιτέρως αβανταδόρικα στο να ασχοληθεί κανείς κινηματογραφικά μαζί τους. Αυτά είναι οι αρρώστιες και η αιμομιξία. Οι έννοιες του καρκίνου και της αιμομιξίας είναι τόσο φορτισμένες που ελάχιστοι σκηνοθέτες θα μπορούσαν να ξεφύγουν από αυτές. Παρ' όλα ταύτα, το μελόδραμα «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΓΙΟΡΤΗ» θεωρείται ως η καλύτερη από τις ταινίες του Δόγματος. Το Δόγμα πάλι, ως γνωστόν, δεν συνιστά κάτι το ολοκαίνουριο αλλά μια περισσότερο παιδαριώδη εκδοχή του γαλλικού «νέου κύματος». Οι κανονιστικοί περιορισμοί στον τρόπο έκφρασης αποτελεί ένα «τρικ» που γνώρισε το απόγειο της δόξας του κατά τον 17^ο αιώνα όταν ακριβώς συντάχθηκαν οι νόρμες του γαλλικού κλασικιστικού δράματος, οι αποκαλούμενες τρεις ενότητες. Η θεματική ενότητα που σήμαινε ότι το δράμα έπρεπε να έχει μια σαφή ίντριγκα χωρίς παράπλευρες ή παράλληλες δράσεις. Η ενότητα του χώρου που σήμαινε ότι η τραγωδία ή η κωμωδία έπρεπε να διαδραματίζεται σε ένα χώρο, ενώ η ενότητα του χρόνου σήμαινε ότι η δράση του δράματος δεν έπρεπε να υπερβαίνει το εικοσιτετράωρο. Εχοντας υπόψη τα παραπάνω, διαπιστώνει κανείς ότι το Δόγμα 95 μάλλον δεν είναι και τόσο καινοτόμο, αλλά μοιάζει περισσότερο με ταξίδι που πάσχει από ναυτία σε χώρα χαμηλού προϋπολογισμού. Σχολιάζοντας με τρόπο λακωνικό το μανιφέστο του Δόγματος, ο Φινλανδός Ακι Καουρισμάκι, δήλωσε ότι «η επόμενη ταινία του θα είναι εξ ολοκλήρου χωρίς εικόνα». Η ταινία προβάλλεται αποκλειστικά και μόνο τη Δευτέρα 17 Ιουνίου, στις 18.00, στο «Αστυ».