ΤΕΛ ΑΒΙΒ - ΡΑΜΑΛΑ.--

Ούτε λίγες ώρες δεν πέρασαν από την ανακοίνωση του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι ότι συμφωνήθηκε η αναθέρμανση των ισραηλινο-παλαιστινιακών συνομιλιών «αν και υπάρχουν ακόμη λεπτομέρειες προς διευκρίνιση», και προκύπτει το ερώτημα τι τελικά συμφωνήθηκε στις αλλεπάλληλες πολύωρες συναντήσεις του Κέρι. Και αυτό γιατί οι δηλώσεις και οι ανακοινώσεις, εκατέρωθεν, κατά το Σαββατοκύριακο που μεσολάβησε δημιούργησαν ακόμη μεγαλύτερη σύγχυση και περισσότερες απορίες.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου ευχαριστούσε τον Κέρι για τις προσπάθειές του και δήλωνε ότι η επανάληψη των συνομιλιών «που δε θα είναι καθόλου εύκολες». Ταυτόχρονα, όμως, διαρροές από το στενό του περιβάλλον υποστήριζαν ότι ο Νετανιάχου θα θέσει την πρόταση του Κέρι προς έγκριση στο υπουργικό συμβούλιο, συμπεριλαμβανομένης της πρόβλεψης για απελευθερώσεις Παλαιστινίων κρατουμένων. Και είναι, ήδη, γνωστή η θέση αρκετών μελών της κυβέρνησης συνεργασίας, τόσο από το κόμμα Λικούντ αλλά πολύ περισσότερο από το εποικιστικό κόμμα «Εβραϊκό Σπίτι», ότι δεν έχουν καμία πρόθεση να συζητήσουν το οτιδήποτε για διαπραγματεύσεις με τους Παλαιστινίους. Κατά τις ίδιες πηγές, δεν μοιάζει πιθανή η αποστολή κάποιου Ισραηλινού εκπροσώπου, πιθανότατα της υπουργού Δικαιοσύνης και διαπραγματεύτριας, Τζίπι Λίβνι, στην Ουάσιγκτον πριν δοθεί το «πράσινο φως» από το υπουργικό συμβούλιο.

Διόλου ξεκάθαρα, όμως, δεν είναι τα πράγματα ούτε στην παλαιστινιακή πλευρά. Ο συνεργάτες του Προέδρου Αμπάς, Ναμπίλ Αμπού Ρουντέινα, αλλά και άλλοι αξιωματούχοι, δήλωναν ότι ο Αμπάς δε δέχτηκε «επανέναρξη διαπραγματεύσεων», αλλά «πραγματοποίηση κάποιων επαφών όπου θα συζητηθούν οι όροι μιας ενδεχόμενης επανάληψης διαπραγματεύσεων». Και συμπλήρωναν ότι η παλαιστινιακή πλευρά επιμένει ότι για να γίνει η όποια συζήτηση θα πρέπει «να παγώσει ο εποικισμός και να τεθεί ως βάση διαπραγμάτευσης η συνοριακή γραμμή του 1967».

Υπό τις συνθήκες αυτές, δεν είναι διόλου σαφές αν όντως ισχύει η ανακοίνωση του Κέρι ότι εντός της τρέχουσας ή το πολύ της επόμενης βδομάδας, θα γίνει μια πρώτη συνάντηση ανάμεσα σε Ισραηλινούς και Παλαιστινίους στην Ουάσιγκτον, παρά την ικανοποίηση που έσπευσαν να εκφράσουν ο ΓΓ του ΟΗΕ και σειρά κυβερνήσεων.