Το χαμόγελο και η νευρική συστροφή των χεριών, κατά τις τηλεοπτικές εμφανίσεις, αποτελούν αναγνώσιμα σημεία - χωρίς μεταφυσική - μπροστά μάλιστα στο καλλιεργούμενο και κατ' αντιγραφή σύνθημα και δίλημμα «Κανόνια ή βούτυρο» και κατά τη σύγχρονη εκδοχή «Γιουροφάιτερς ή βούτυρο». Και επειδή το βούτυρο και το αφρόγαλα προορίζονται για τα αφεντικά της ιδιωτικοποίησης, ανασύρονται τα ψίχουλα κοινωνικής ελεημοσύνης και μέσω αυτών επιχειρείται η σαλαμοποίηση, δηλαδή ο κατατεμαχισμός και η αποδυνάμωση των κοινωνικών αγώνων.

Το πρόβλημα είναι σοβαρότερο και βαθύτερο, καθώς η κυβέρνηση, πίσω από το προσωπείο «κοινωνικής ευαισθησίας» και τα ψίχουλα ελεημοσύνης, προσπαθεί να μπαλώσει τις «λευκές τρύπες» του προϋπολογισμού, τα ελλείμματα του Δημοσίου και, βέβαια, το τεράστιο κόστος της Ολυμπιάδας, που δεν είχε εκτιμηθεί στις πραγματικές του διαστάσεις και επιπτώσεις.

Και άλλοτε καταφεύγει στα καρότα και τα ψίχουλα και άλλοτε απειλεί με το μαστίγιο της καταστολής.

Είναι να μην παγώσουν τα χαμόγελα στα πρόσωπα των υπευθύνων;