Ο παραπάνω τίτλος δεν είναι δικός μας. Ανήκει στον Τόνι Μπλερ (Τ. Μ.), τον γνωστό εκ της Γηραιάς Αλβιώνος κλόουν της κεντροαριστεράς, που δηλώνει και πρωθυπουργός της χώρας αυτής. Πριν ξεπλυθούν τα αίματα από τα εγκλήματα που διέπραξε μαζί με την κλιντονική συμμορία σε βάρος του λαού της Σερβίας ...ξαφνικά αισθάνθηκε την ανάγκη να παρουσιάσει τις «οικολογικές του ευαισθησίες», με βαρύγδουπο άρθρο του που δημοσιεύτηκε στην ιταλική εφημερίδα «Repubblica» στις 27-3-2001, η περίληψη του οποίου αναδημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» στις 8-4-2001 ασχολίαστο. Πιστός στη συνταγή των διαμορφωτών γνώμης λέει πολλά και ουσιαστικά τίποτα, αποσκοπώντας να κερδίσει τις όποιες εντυπώσεις ενός τηλεβλακωμένου κοινού, που μπορεί εύκολα να διακρίνει ...οικολόγους ακόμα και στους μεγαλύτερους καταστροφείς του περιβάλλοντος.

Η «καραμέλα της βιώσιμης ανάπτυξης» είναι βέβαιο ότι χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από τους θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού, που προσπαθούν εναγωνίως να καλύψουν τις καταστροφικές επιπτώσεις του καπιταλιστικού συστήματος στο περιβάλλον του πλανήτη. Και οι πλέον ανυποψίαστοι γνωρίζουν ότι το δόγμα «όλα για το κέρδος» μεταφράζεται (και) με περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αφού τα φυσικά αγαθά αντιμετωπίζονται ως «ελεύθερα», δηλαδή ως άμεσα αξιοποιήσιμα, σύμφωνα με τις ορέξεις των καπιταλιστών, υπό τη σκέπη πολιτικών ηγεσιών ταγμένων στο άρμα της οικονομικής ολιγαρχίας. Ετσι βρέθηκε το φάρμακο της «βιώσιμης ανάπτυξης» από τους ίδιους για να παρουσιάζουν τις «δυσπλασίες» τους με φανταχτερό περιτύλιγμα. Εντός «γραμμής» ο Τ. Μ. διατυπώνει την άποψη ότι η «βιώσιμη ανάπτυξη θα είναι η μεγαλύτερη πρόκληση αυτού του αιώνα». Αμέσως μετά το άρθρο αναφέρεται εκτενώς σε στοιχεία (αληθινά αυτή τη φορά) που αφορούν τη θερμοκρασία του πλανήτη και πώς αυτή εκτυλίσσεται τα τελευταία χρόνια (σ. σ. φαινόμενο του θερμοκηπίου), εναποθέτοντας όλες τις ελπίδες του στο «Πρωτόκολλο του Κιότο», που πρέπει να γίνει πράξη στη Ν. Αφρική φέτος το καλοκαίρι. Ξέχασε βέβαια να αναφέρει για τις αιτίες του φαινομένου, που είναι αδύνατο να βρουν λύση ακόμα κι αν εφαρμοζόταν το Πρωτόκολλο αυτό, όπως και τους βασικούς υπεύθυνους. Ψιλά γράμματα για το νεόκοπο οικολόγο κ. Μπλερ.

Ξεφυλλίζοντας ίσως κάποιο περιοδικό του «National Geographic» κάπου διάβασε για τη συντελούμενη καταστροφή των «δασών βροχής» και κάνει την πρόβλεψη ότι «το 2080 ίσως θα έχουν εξαφανιστεί από μεγάλες περιοχές της Αφρικής και της Νότιας Αμερικής» και συνεχίζει με περισσό οίστρο «θα αυξηθούν οι έρημοι, θα εξαπλωθούν ασθένειες, πολλά ζωικά και φυτικά είδη θα εξαφανιστούν». Ομως και σ' αυτή την περίπτωση «ο πράσινος Μπλερ ποιεί τη νήσσαν περί του τις πταίει;» Μήπως οι κακοί ιθαγενείς, που δεν εκτιμούν, οι «βάρβαροι», τη σπουδαιότητα αυτού του πλούτου; Οι υπανάπτυκτοι κυβερνώντες των χωρών αυτών; `Η μήπως αόρατες δυνάμεις του κακού που απεργάζονται την καταστροφή του πλανήτη; Φυσικά νύξεις για εξωγήινους δεν έκανε και πρέπει να είμαστε δίκαιοι. Ομως ο πολιτικός - πόκεμον θα όφειλε να γνωρίζει ότι και για την καταστροφή των τροπικών δασών τη μοναδική ευθύνη έχουν οι πολυεθνικές, που τα καταστρέφουν με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου, πολλές από τις οποίες ανήκουν στη χώρα του. Είναι αστείο και προκλητικό όμως να επικαλείται τις ανανεώσιμες πηγές ως λύση για την ενέργεια, «είναι επίσης αναγκαίες οι πολιτικές που θα ενθαρρύνουν μορφές παραγωγής ενέργειας που σέβονται περισσότερο το περιβάλλον», τη στιγμή που η Βρετανία είναι από τις μεγαλύτερες πυρηνικές δυνάμεις με προγραμματισμό για τη μεγαλύτερη επέκτασή τους την επόμενη δεκαπενταετία.

Ξέρετε πώς θα λυθεί το πρόβλημα των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα που είναι το αέριο - δολοφόνος, δημιουργός του φαινομένου του θερμοκηπίου; Διαβάστε «οι συμφωνίες που έχουν συναφθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο με τις αυτοκινητοβιομηχανίες προβλέπουν μια μείωση των μέσων εκπομπών κατά 25% ως το 2008-2012». Δηλαδή, έβαλαν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Πώς δηλαδή να το λύσουν οι αυτοκινητοβιομηχανίες; Απέχουμε έτη φωτός από τα οικολογικά αυτοκίνητα. Αλλά και να πλησιάζαμε, το ζήτημα είναι η στροφή στα μέσα μαζικής μεταφοράς που πολεμούνται λυσσωδώς από το υπάρχον σύστημα, που φροντίζει να εξασφαλίζει τα καλά και συμφέροντα των αυτοκινητοβιομηχανιών, των εταιριών πετρελαίου - ελαστικών και όλων των εμπλεκόμενων εταιριών στον έναν από τους πλέον επικερδείς βιομηχανικούς κλάδους. Κι επειδή ο Μπλερ έλκει την καταγωγή του από το Κόμμα των Εργατικών, μιλά και για επανάσταση. Μόνο που της φορά «πράσινο φερετζέ» και υπονοεί την «καθαρή τεχνολογία». Αλλη μια απάτη του συστήματος, μια και οι ίδιες οι εταιρίες που ρυπαίνουν με τον ένα ή άλλο τρόπο παράγουν και καθαρές τεχνολογίες με το αζημίωτο. Υποστηρίζει και άλλα πολλά στο άρθρο του ο τ. ιπποκόμος του Κλίντον. Οπως λ.χ. για τη βιώσιμη γεωργία, ενώ στη χώρα του άνθησαν οι «τρελές αγελάδες» και τα πρόβατα με τον αφθώδη, πειραματίζονται για κλωνοποιημένα ζώα (και ανθρώπους) και έχουν πάρει τη σκυτάλη των μεταλλαγμένων. Οπως και για τη βοήθεια προς τις Τρίτες Χώρες για να σωθεί το περιβάλλον τους, που τα δεινά που υφίσταται οφείλονται στις σχέσεις εξάρτησης από τις ιμπεριαλιστικές χώρες, δηλαδή και τη Βρετανία. Κάνοντας και μια αυτοκριτική προς το τέλος ,πετάει και τη φωτοβολίδα «φυσικά, θα κάνουμε συμβιβασμούς στην πορεία...». Φυσικά, όλα μαζί δεν μπορούν να γίνουν. Μην είμαστε και πλεονέκτες! Μετά τη μελέτη του άρθρου του Μπλερ είναι δύσκολο να μείνουν απορίες στους αναγνώστες από ποιον κινδυνεύει ο πλανήτης που θα ζήσουν τα παιδιά μας.