Η επίσημη έκδοση «ληξιαρχικής πράξης θανάτου», την περασμένη Τετάρτη, από την κυβέρνηση της ΛΔ Κονγκό και τον Μάρτιν Κόμπλερ, Γερμανό, επικεφαλής της (μεγαλύτερης διεθνώς) αποστολής κυανόκρανων του ΟΗΕ, MONUSCO, σχετικά με την εξουδετέρωση της ένοπλης αντικυβερνητικής οργάνωσης Μ23, δεν είναι αρκετή για να φέρει «ειρήνη» και ουσιαστική αλλαγή, υπέρ των συμφερόντων του λαού, στη χώρα.

Αν και συνιστά ενδιαφέρουσα εξέλιξη, που φέρεται ως συνδυασμένο αποτέλεσμα των επιχειρήσεων του κονγκολέζικου στρατού και των περίπου 3.000 στρατιωτών της «Ταξιαρχίας Επέμβασης» του ΟΗΕ, απέχει μακράν από τον ολοκληρωτικό τερματισμό των ένοπλων συγκρούσεων, των σφαγών, των βιασμών και των ακρωτηριασμών εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων. Μακριά είναι ακόμη το τέλος καταλήστευσης του κονγκολέζικου τεράστιου ορυκτού πλούτου, που εκτιμάται σε πάνω από 24 τρισ. δολάρια, από το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, εγκληματικές ομάδες παραστρατιωτικών οργανώσεων και ξένων στρατών που μπαινοβγαίνουν κατά διαστήματα από τα «διάτρητα» σύνορα της ΛΔ Κονγκό με Μπουρούντι, Ρουάντα και Ουγκάντα.

Βασικός λόγος για όλα αυτά είναι πως η εξουδετέρωση της Μ23, που δρούσε ως εγκληματική οργάνωση τον τελευταίο ενάμιση χρόνο στο βορειοανατολικό τμήμα της ΛΔ Κονγκό, συνιστά επί της ουσίας κόψιμο ενός μόνο από τα πολλά κεφάλια της «Λερναίας Υδρας» των αναρίθμητων ένοπλων οργανώσεων που δρουν πάνω από μια δεκαετία στις αχανείς εκτάσεις του Νότιου και Βόρειου Κίβου. Ακόμα και αν η Μ23 «εξουδετερώθηκε», στο «παιχνίδι» καταδυνάστευσης του λαού και καταλήστευσης του ορυκτού πλούτου της περιοχής παραμένουν πάνω από 20 ένοπλες οργανώσεις, η καλοταϊσμένη γιγαντιαία αποστολή της MONUSCO με τους 20.000 κυανόκρανους, που χρηματοδοτείται ετησίως με 1,2 δισ. δολάρια, και τα οργανωμένα συμφέροντα μονοπωλίων και πολυεθνικών εταιρειών.

Συνεπώς, η ειρήνη στην περιοχή δεν πρόκειται να έρθει, ούτε αργά ούτε σύντομα, ακόμη και εάν στην επόμενη φάση ο κονγκολέζικος στρατός και η «Ταξιαρχία Επέμβασης» του ΟΗΕ στρέψουν τα πυρά τους σε βάρος των άλλων ένοπλων οργανώσεων που δρουν στην περιοχή, με πρώτες τις «Δημοκρατικές Δυνάμεις για την Απελευθέρωση της Ρουάντας» (FDLR - που απαρτίζεται κυρίως από Ρουαντέζους που συμμετείχαν στη γενοκτονία του '94 στη Ρουάντα) και τους Ουγκαντέζους ισλαμιστές της «Συμμαχίας Δημοκρατικών Δυνάμεων» (ΑDF-NALU - που όπως φημολογείται τελευταία συνεργάζεται και με τους ισλαμιστές της οργάνωσης «Αλ Σαμπάμπ» που δρα στο Κέρας της Αφρικής)...

Ακόμη και χωρίς τους «βαρβάρους» των ένοπλων οργανώσεων, δύσκολα θα αντιμετωπιστεί υπό τις παρούσες συνθήκες και τον σημερινό συσχετισμό δυνάμεων η δράση των κολοσσιαίων μονοπωλίων και των πολυεθνικών εταιρειών (από Καναδά, Κίνα, δυτική Ευρώπη κ.α.) που κλέβουν εδώ και πολλά χρόνια τον κονγκολέζικο φυσικό και ορυκτό πλούτο. Ντόπιοι και ξένοι καπιταλιστές θα συνεχίσουν να επιδιώκουν τη λεηλασία «παραδοσιακών» πολύτιμων λίθων και μετάλλων (διαμάντια, χρυσός, χαλκός, κασσίτερος) καθώς και σπανιότερων ορυκτών απαραίτητων στις προηγμένες βιομηχανίες ηλεκτρονικών (κολτάνιο, ταντάλιο, τανγκστένιο).

Συνυπολογίζοντας σε όλα αυτά και την απουσία οργανωμένου και ισχυρού εργατικού κινήματος με ταξικό προσανατολισμό είναι φανερό ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύση στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα.