Νέα προγράμματα «ανάσχεσης της ανεργίας» ετοιμάζεται να ανακοινώσει η κυβέρνηση, για να ανακυκλώσει τις εκατοντάδες χιλιάδες που δεν έχουν δουλειά και ταυτόχρονα, να εφοδιάσει τους επιχειρηματικούς ομίλους με φτηνά εργατικά χέρια. Υπολογίζεται ότι άλλες 26.000 θέσεις βραχύχρονης απασχόλησης σε διάφορες επιχειρήσεις θα καλυφθούν μέσω προγραμμάτων του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) και χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά κονδύλια. Στα προγράμματα αυτά προσφεύγει πολλαπλάσιος αριθμός ανέργων, κύρια νέων, που δεν έχουν άλλη διέξοδο για να εξασφαλίσουν ένα μεροκάματο, έστω και προσωρινά.

Παρά το γεγονός ότι οι εργοδότες βγαίνουν πολλαπλά ωφελημένοι από τέτοια προγράμματα, τώρα αξιώνουν να καταργηθούν ακόμα και οι ελάχιστοι περιοριστικοί όροι που τους αφορούν. Για παράδειγμα, ζητάνε να απαλειφθεί ο όρος ότι στα προγράμματα μπορεί να συμμετέχουν επιχειρήσεις που δεν έχουν κάνει απολύσεις 3 μήνες πριν την έναρξή τους. Το σκεπτικό είναι ότι όλες οι εταιρείες κάνουν απολύσεις και άρα αποκλείονται από τα προγράμματα.

Με τον ίδιο τρόπο, ζητάνε να απαλειφθεί η δέσμευση του εργοδότη να απασχολεί τον εργαζόμενο για ένα χρονικό διάστημα μετά τη λήξη του προγράμματος. Ετσι, μεγάλοι όμιλοι θα μπορούν να απολύουν «ακριβούς» εργαζόμενους, που είχαν κατοχυρωμένα δικαιώματα και όταν λήγουν τα προγράμματα, να υποδέχονται νέες φουρνιές φτηνών απασχολούμενων. Μάλιστα, τα προγράμματα αυτά προσφέρουν στους εργοδότες κυριολεκτικά τσάμπα εργατικά χέρια, αφού η διαφορά μεταξύ επιδότησης και κατώτατου μισθού (που καλύπτει η επιχείρηση) μπορεί να μην ξεπερνά καν τα 50 ευρώ.

Την ίδια στιγμή, χιλιάδες νέοι απασχολούνται σε υπηρεσίες του Δημοσίου και πρώην ΔΕΚΟ, μέσω των προγραμμάτων μαθητείας του ΟΑΕΔ. Δεκάδες μαθητευόμενοι απασχολούνται σήμερα μέσω προγραμμάτων μαθητείας στην αμυντική βιομηχανία (30 στην ΠΥΡΚΑΛ), σε δημόσιες δομές Υγείας (σε γενικά νοσοκομεία πολλών νομών όπως το Βοστάνειο Μυτιλήνης, το ΓΝ Αρτας, το ΓΝ Ρόδου «Ανδρέας Παπανδρέου», το ΓΝ Καστοριάς κ.τ.λ. 23 απασχολούνται μόνο στο ΓΝ «Παπανικολάου» στη Θεσσαλονίκη). Επίσης, σε δημοτικές υπηρεσίες (ύδρευσης - αποχέτευσης, υπηρεσίες πρόνοιας κ.τ.λ.)

Πρόκειται για χώρους που οι αστικές κυβερνήσεις είτε αποψιλώνουν από μόνιμο προσωπικό, είτε «αναδιαρθρώνουν» (όπως την ΠΥΡΚΑΛ), για να εξασφαλίσουν στο μεγάλο κεφάλαιο νέα πεδία δράσης και έναν κρατικό μηχανισμό που θα υπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντά του. Την ώρα που εκατοντάδες εργαζόμενοι απολύονται μέσω διαθεσιμότητας - κινητικότητας, μαθητευόμενοι καλύπτουν αντίστοιχα «πόστα». Καλούνται, μάλιστα, να δουλέψουν κανονικά, και όχι σαν μαθητευόμενοι, με όρους αρνητικούς για τους ίδιους (π.χ. εντατικοποίηση) και για τις λαϊκές οικογένειες (π.χ. τους ασθενείς).

Είναι σαφές ότι οι εργαζόμενοι - νέοι και μη - που εντάσσονται σ' αυτά τα προγράμματα του ΟΑΕΔ, δεν πρέπει να παραιτηθούν από τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Συσπειρωμένοι στα ταξικά συνδικάτα, να παλέψουν προπάντων για το δικαίωμα στη σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα, αλλά και για την ουσιαστική προστασία των ανέργων, αφού η πλειοψηφία τους θα επιστρέψει στην ανεργία.