Τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας, που υπονομεύει τους εργατικούς αγώνες, υπερασπίστηκε για μια ακόμη φορά, χτες, στο Γενικό Συμβούλιο η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Στη συζήτηση για τον απολογισμό της απεργίας στις 6 Νοέμβρη και το νέο προγραμματισμό, η «Αυτόνομη Παρέμβαση» αναλώθηκε σε χαρτοπόλεμο με τις ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, εγκαλώντας τες ότι η πλειοψηφία «δεν έχει σχέδιο» ενάντια στη «μνημονιακή πολιτική» και η παράταξη «ΕΜΕΙΣ» περιόρισε την κριτική της αποκλειστικά στην «ηγεσία», που «δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων».

Στον αντίποδα όλων των παρατάξεων, που με τη γραμμή τους εμποδίζουν την ανασύνταξη του κινήματος, τα στελέχη του ΠΑΜΕ ανέδειξαν την αναγκαιότητα οι ίδιοι οι εργάτες να πάρουν την υπόθεση των αγώνων στα χέρια τους. Να μην περιμένουν τίποτα από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, με όποιες αποχρώσεις και αν εμφανίζεται, όποιο καπέλο και αν φοράει, όποιο μείγμα αστικής διαχείρισης κι αν υπερασπίζεται.

Παρά τις φραστικές αψιμαχίες μεταξύ των άλλων παρατάξεων, η «αντιμνημονιακή» ρητορεία, με τις όποιες αποχρώσεις της, ήταν κυρίαρχη στις παρεμβάσεις των στελεχών τους. Από αυτό το κοινό πλαίσιο ήταν κραυγαλέα η απουσία της παραμικρής αναφοράς στις βαθύτερες αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης και της επίθεσης του κεφαλαίου. Η επιδεικτική σιωπή για το κεφάλαιο και τους καπιταλιστές, λες και η αντεργατική επίθεση ήρθε από τον ουρανό, ή περιορίζεται μόνο στις πράξεις των κυβερνήσεων, έβγαζε μάτι.

Στις παρεμβάσεις τους τα στελέχη του ΠΑΜΕ παρουσίασαν τη δράση των ταξικών δυνάμεων για την οργάνωση της απεργίας, τις δυσκολίες με τις οποίες αναμετρήθηκαν. Κυρίως ανέδειξαν τα βασικά μέτωπα πάλης για το επόμενο διάστημα: Την πάλη για την υπογραφή νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και κλαδικών συμβάσεων, την προστασία των ανέργων και την οργάνωση της ταξικής αλληλεγγύης, την υπεράσπιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, την αποτροπή των απολύσεων στο Δημόσιο και την απόκρουση της απελευθέρωσης των απολύσεων που σχεδιάζει η κυβέρνηση, την αντιμετώπιση της εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας με το κυνήγι των συνδικαλιστών.

Τοποθετούμενος εκ μέρους του ΠΑΜΕ, ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας, είπε ανάμεσα σε άλλα: «Εμείς θέλουμε και παλεύουμε να πετάξει ο εργάτης από πάνω του τον παρασιτισμό της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Να σκεφτεί ποιο θα είναι το μέλλον της οικογένειάς του και των παιδιών του, να διεκδικήσει να έχει σταθερή - μόνιμη δουλειά, μισθούς και συντάξεις που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες του, αποκλειστικά δημόσια Παιδεία και Υγεία, κανείς άνεργος. Να μπορεί να καρπώνεται τον πλούτο που παράγει και όχι να είναι ιδιοκτησία μιας χούφτας πλουτοκρατών.

Οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ δεν σηκώθηκαν από την καρέκλα τους, δεν κούνησαν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι για την απεργία. Αντίθετα, στους χώρους δουλειάς την υπονόμευσαν, ήταν απεργοσπάστες, μετέτρεψαν την απεργία σε στάση εργασίας. Ουσιαστικά, δεν την ήθελαν την απεργία, επειδή δεν θέλουν τη σύγκρουση με την εργοδοσία, με τα συμφέροντά της, με την ΕΕ. Και αυτοί που είπαν "ναι", όπως οι της "Αυτόνομης Παρέμβασης" για τις 6 Νοέμβρη, δεν έκαναν τίποτα. Και στις 7 Νοέμβρη, μιλούσαν για απεργία διαρκείας!

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, με τις όποιες αποχρώσεις του, τη ΓΣΕΕ. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ καλούμε τα συνδικάτα, όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, να απευθυνθούν με εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη και να συζητήσουν μαζί της παντού, σε κάθε κλάδο, σε κάθε χώρο δουλειάς τα συμπεράσματα από την οργάνωση της απεργίας, τι θα κάνουμε για τη συνέχεια, για τις ΣΣΕ».