Τις σοβαρές δυσκολίες και τις μεγάλες δυνατότητες που έχει η προσπάθεια για συντονισμός της πάλης των μεταλλεργατών σε ταξική κατεύθυνση, ανέδειξε η Σύσκεψη που οργάνωσε η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Μεταλλεργατών την Κυριακή, στα γραφεία του ΠΑΜΕ στην Αθήνα. Στη σύσκεψη συμμετείχαν συνδικαλιστές από διάφορες περιοχές και επιχειρήσεις της χώρας.

Παρουσιάζοντας την εισήγηση, ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Πρέπει να γίνει κτήμα και του τελευταίου εργάτη πού οδήγησε η λογική της ανταγωνιστικότητας που καλλιεργεί η πλειοψηφία της ΠΟΕΜ και πού οδηγεί και σήμερα (...) Να πάρουμε την ευθύνη και να ορθώσουμε το δικό μας μέτωπο αντίστασης στην ενιαία επίθεση κυβέρνησης κι εργοδοσίας.

Ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, πίσω από τους "λεονταρισμούς" και τις "κορ;oνες" για τα μάτια του κόσμου, έχει συμφωνήσει με τη στρατηγική της μεγαλοεργοδοσίας του χώρου, για τη μείωση στους μισθούς, γενικότερα σε ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και θα βοηθήσει το επόμενο διάστημα με σχέδιο να υλοποιηθούν όλα τα αντεργατικά αιτήματα της εργοδοσίας».

Βασικά χαρακτηριστικά της ιδεολογικής τους δουλειάς, όπως ειπώθηκε, είναι η ταύτιση των συμφερόντων των εργαζομένων με αυτά του εργοδότη, στο όνομα της «βιωσιμότητας» και της «ανταγωνιστικότητας» της επιχείρησης, η λογική του «μικρότερου κακού». Για παράδειγμα, η πλειοψηφία της ΠΟΕΜ οργανώνει κινητοποιήσεις, με αιτήματα που ουσιαστικά εξυπηρετούν τους εργοδότες, ζητώντας π.χ. φτηνό ρεύμα για τις βιομηχανίες, όπως έκανε και στην πρόσφατη στάση εργασίας που κήρυξε.

Υπηρετώντας απροκάλυπτα το συμφέρον της μεγαλοεργοδοσίας του κλάδου, οι δυνάμεις της πλειοψηφίας (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ μαζί με την παράταξη που έχουν συγκροτήσει οι δυνάμεις των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ), μετά το συνέδριο που έγινε τον περασμένο Σεπτέμβρη, συμφώνησαν να αποκλείσουν από το προεδρείο τις δυνάμεις της ΔΑΣ, αν και η παράταξη εκπροσωπεί στο νέο ΔΣ πάνω από το 38% των μεταλλεργατών.

Για τη δουλειά που χρειάζεται να γίνει, ο Σωτ. Πουλικόγιαννης επισήμανε: «Ρίχνουμε ιδιαίτερο βάρος στη λειτουργία των σωματείων, ώστε να γίνει κάθε συνδικάτο γρανάζι στη συνολική προσπάθεια για ανασύνταξη του κινήματος (...) Κρίκος και προϋπόθεση για τα παραπάνω, σε κάθε κλάδο, τόπο δουλειάς και σε κάθε εργοστάσιο, να δυναμώσουν οι ταξικοί αγώνες, να δυναμώνει η οργάνωση των εργαζομένων, να χειραφετηθούν οι εργάτριες και οι εργάτες από την επιρροή και τις θέσεις της εργοδοσίας, να αντιπαλέψουν αντιλήψεις που τους βάζουν στην άκρη, πως άλλοι θα νοιαστούν για αυτούς, από κόμματα του συστήματος έως ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες».

Η εισήγηση υπογράμμισε ότι πρέπει να ιεραρχηθεί η παρέμβαση στις μεγάλες εταιρείες του κλάδου, να ενισχυθεί η επιτελική δουλειά με ομάδες που θα παρακολουθούν τις εξελίξεις στον κλάδο, να οργανώνεται άμεσα η παρέμβαση και η ενημέρωση των εργαζομένων, να αναπτύσσονται πρωτοβουλίες που θα δείχνουν στους μεταλλεργάτες ότι η Πανελλαδική Συντονιστική είναι «πραγματικά σημαντικό εργαλείο για την ανάδειξη της αναγκαιότητας ενωτικών ταξικών αγώνων με βάση τον κλάδο», να προχωρήσει ο συντονισμός σε υποκλάδους (π.χ. ναυπηγεία, χαλυβουργεία, αμυντική βιομηχανία).

Στη σύσκεψη έγινε συζήτηση και κατέληξαν στους βασικούς άξονες δουλειάς:

• Κοινές προσπάθειες σε κάθε χώρο δουλειάς. Ενιαία αντίδραση και υπεράσπιση του κάθε εργαζόμενου που δέχεται επίθεση. Κανείς μόνος του.
• Προσπάθεια για οργάνωση όλων των εργαζομένων στα σωματεία.
• Συγκρότηση Σωματειακών Επιτροπών και Επιτροπών Αγώνα παντού.
• Ταξική ενότητα και πάλη για να μην υλοποιηθούν τα αντεργατικά μέτρα.
• Υπεράσπιση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Οργάνωση της μάχης ενάντια στην προσπάθεια μείωσης των μισθών και αλλαγής εργασιακών σχέσεων.
• Ενιαία υπεράσπιση κάθε απλήρωτου και ανέργου μεταλλεργάτη. Να γίνει μέλημα κάθε συνδικάτου η πάλη για την ουσιαστική στήριξη των ανέργων και των οικογενειών τους. Να δυναμώσει η αλληλεγγύη.
• Μάχη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και το κλείσιμο εργοστασίων, «τείχος» στις επιδιώξεις για μαζικές απολύσεις.
• Ενιαία απάντηση στη διαρκή προσπάθεια όλων των κυβερνήσεων να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στην πλάτη μας.
• Συσπείρωση και πρωτοβουλίες για δράση σε μέτωπα πάλης όπως το Ασφαλιστικό, η φοροεπιδρομή, η Υγεία, η Πρόνοια, η Παιδεία.

Ειδική αναφορά έγινε στη σύσκεψη στην εκστρατεία ποινικοποίησης των αγώνων από τους εργοδότες, που πρέπει να συναντήσει την οργανωμένη απάντηση και αλληλεγγύη όλων των μεταλλεργατών.

Ολοκληρώνοντας την εισήγηση, ο Σωτ. Πουλικόγιαννης είπε: «Να αγωνιστούμε πιο συντονισμένα για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, προς όφελος των εργαζομένων και του λαού. Ανάπτυξη που θα στηρίζεται στον κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγικής βάσης και της οικονομίας, με τέτοιο τρόπο ώστε να ανταποκρίνονται στις τεράστιες ανάγκες της χώρας, η οποία έχει ορυκτό πλούτο, υποδομές που μπορούν να αναπτυχθούν, επιστημονικό προσωπικό, έμπειρο και εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό.

Σχεδιασμός που μπορεί να εξασφαλίσει μόνιμη και σταθερή εργασία σε όλους, με συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα, που θα καλύπτουν τις σύγχρονες και διαρκώς διευρυνόμενες ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Ανάπτυξη που εμποδίζουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι ή τη θέλουν όσο θα εξασφαλίζουν κέρδη, πατώντας επί πτωμάτων».