Το θάνατο του συντρόφου Χρήστου Γεωργιάδη από την Ακρινή Κοζάνης, που «έφυγε» από τη ζωή, τη Δευτέρα 2 Δεκέμβρη, σε ηλικία 89 χρόνων, ανακοινώνει η Τομεακή Επιτροπή Κοζάνης του ΚΚΕ.

Σε ανακοίνωσή της αναφέρει: «Ο σύντροφος Χρήστος Γεωργιάδης, από το 1943 εντάσσεται στο κίνημα. Οργανώνεται στην ΕΠΟΝ σε ηλικία 18 χρόνων, μαζί με άλλα 14 άτομα από το χωριό του. Το 1944, γίνεται μέλος του ΚΚΕ.

Το 1945 μετά από προδοσία συλλαμβάνεται και φυλακίζεται. Εκεί αρχίζουν τα πρώτα βασανιστήρια και οι φυλακές, που κράτησαν συνολικά 20 περίπου χρόνια. Πέρασε από τις φυλακές Κοζάνης, Γρεβενών, Τρικάλων, εκτοπίζεται στα Γιούρα, αργότερα σε Μυτιλήνη, Κέρκυρα, και τέλος στο Ηράκλειο, όπου μετά από 10 χρόνια στις φυλακές αποφυλακίζεται το Μάη του 1964.

Αμέσως συνδέεται με το Κόμμα, τον φιλοξενούν οι σύντροφοι για λίγες μέρες και τον βοηθούν οικονομικά για να πάει από την Κρήτη στον Πειραιά. Από εκεί θα έρθει στην Ακρινή, όπου στο σπίτι του τον περιμένει πολύ κόσμος να τον υποδεχτεί. Στο χωριό του δεν έμεινε για πολύ καιρό γιατί δεν είχε χωράφια για να δουλέψει. Πρώτα πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια στην Κοζάνη και συνδέεται με την ΕΔΑ.

Ο σύντροφος Χρήστος δόθηκε ολόπλευρα στον αγώνα και στα ιδανικά για μια δίκαιη κοινωνία, για να μην υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ηταν πιστός στις ιδέες του ΚΚΕ μέχρι και την τελευταία μέρα της ζωής του. Δεν σταμάτησε ούτε μια στιγμή να παλεύει μέσα από τις γραμμές του Κόμματος. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, παρά την ηλικία και τα προβλήματα της υγείας του, ήταν από τους πρώτους που συγκέντρωνε χρήματα για να ενισχύσει οικονομικά το Κόμμα, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του. Μάλιστα, άφησε κληρονομιά στο Κόμμα ένα διαμέρισμα που είχε στην ιδιοκτησία του στο Κιλκίς».