Πέθανε το Σάββατο σε ηλικία 91 ετών ο Αλέν Ρενέ. Το 1995, όταν το Φεστιβάλ Βενετίας τον βράβευε με Χρυσό Λέοντα για το σύνολο του έργου του, κανείς δεν περίμενε ότι θα ακολουθούσαν 6 ακόμα ταινίες. Το «Vous n' avez encore rien vu» (2012) αντιμετωπίστηκε σαν το ύστατο φιλμ ενός γηραιού κινηματογραφιστή. Λάθος. Επακολούθησε και το «Aimer, boire et chanter» (2013) που παρουσιάστηκε φέτος στο Φεστιβάλ του Βερολίνου και, εάν ο θάνατος δεν τον προλάβαινε, σίγουρα θα συνέχιζε να παράγει...

Γνωστός στο πλατύτερο κοινό έγινε με το αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ «Νύχτα και καταχνιά» (1955), μια συνταρακτική δουλειά για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης από την προσέγγιση της μνήμης. Ωστόσο, η πρώτη του ταινία - κατά πολλούς ψευδοντοκιμαντέρ - «Χιροσίμα, αγάπη μου» (1958), σε σενάριο Μαργκερίτ Ντιράς, αναφέρεται παντού ως η κυριότερη δημιουργία του. Με την επόμενη ταινία, το θρυλικό «Πέρσι στο Μαρίενμπαντ» (1961), ο Ρενέ «αφήνει» το στιλ του ντοκιμαντέρ και «αφήνεται» στη γοητεία της έμπνευσης που πηγάζει από το «νέο μυθιστόρημα» του Αλέν Ρομπ - Γκριγιέ. Η ταινία, που βραβεύτηκε με το Χρυσό Λέοντα, συνιστά το πλέον ακραίο έργο στην ιστορία του κινηματογράφου! Ακολουθεί πληθώρα κινηματογραφικών έργων, μεταξύ των οποίων: «Ο πόλεμος τελείωσε» (1966), «Προβιντάνς» (1976), «Ο θείος από την Αμερική» (1980) και το φιλμικό δίπτυχο «Smoking / No smoking» (1980) με τη σύντροφό του Σαμπίν Αζεμά και τον Πιέρ Αρντιτί στους πρωταγωνιστικούς ρόλους...