Την τροπολογία που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή και η οποία προβλέπει την επανατοποθέτηση όλων των εργαζομένων που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα στη θέση τους, αρνήθηκαν να στηρίξουν οι ηγεσίες των παρατάξεων ΕΝΕΔΡΑ (ΣΥΡΙΖΑ), ΣΥΜΦΩΝΙΑ (εμφανίζονται ως ανεξάρτητοι αλλά στηρίζει τον σημερινό Περιφερειάρχη Σγουρό) και ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ (στηρίζεται από το Μ-Λ ΚΚΕ), όπως καταγγέλλουν με ανακοίνωσή τους οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στην Περιφέρεια.

Συγκεκριμένα, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ κατέθεσαν στην προχτεσινή συνεδρίαση του ΔΣ του Συλλόγου Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής την πρόταση «να απαιτηθεί από όλους τους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου να στηριχτεί και να υπερψηφιστεί η Τροπολογία - Προσθήκη που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή», την οποία καταψήφισαν οι προαναφερόμενες παρατάξεις. «Ο νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός δεν αποδέχεται ούτε καν φραστικά να δηλώσει ότι συμφωνεί με πρόταση του ΚΚΕ (...) Οι μικροπολιτικές τους σκοπιμότητες δεν τους άφησαν να στηρίξουν κάτι που είναι προς το συμφέρον όλων μας», σχολιάζουν στην ανακοίνωσή τους οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ.

Πρωτοστάτης στην καταψήφιση της πρότασης ήταν ο γραμματέας του ΔΣ (ΣΥΡΙΖΑ) και πρόεδρος του παραρτήματος Δυτικής Αττικής (ΣΥΜΦΩΝΙΑ), με το σκεπτικό ότι δεν είναι σωστό το ΔΣ να στηρίξει ένα κόμμα! Από την άλλη, οι ίδιοι υπερψήφισαν την πρόταση του γραμματέα «να στηρίξει το ΔΣ οποιαδήποτε πρωτοβουλία παρθεί σε επίπεδο Βουλής, για την επαναπρόσληψη των υπαλλήλων, η οποία όμως να μην είναι συγκεκριμένη! Δηλαδή, αποφασίστηκε να στηρίξει το ΔΣ οποιαδήποτε ενέργεια, όποτε αυτή κι αν έρθει, εκτός από αυτή του ΚΚΕ, που συζητιέται στις 12-3-14! (σ.σ. σήμερα)».

Καθόλου τυχαίο δεν είναι και το γεγονός ότι οι τρεις αυτές παρατάξεις, στην ίδια συνεδρίαση, υποστήριξαν απόψεις όπως ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να απεργήσουν και τις τρεις μέρες και αρνήθηκαν να γίνει γενική συνέλευση για την καλύτερη οργάνωση και επιτυχία των απεργιών.

Με αφορμή το γεγονός αυτό, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στην ανακοίνωσή τους σημειώνουν: «Οι δικές μας δυνάμεις αξιοποιούν κάθε μετερίζι και κάθε εργαλείο για την οργάνωση της αντεπίθεσης των εργαζομένων, για να βγάζουν οι εργαζόμενοι τα απαραίτητα συμπεράσματα από την πολιτική σκηνή, για να αποκαλύπτεται ο αντιλαϊκός χαρακτήρας του αστικού κράτους και των κυβερνήσεών του. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι μπορεί να κατακτηθεί οτιδήποτε σε επίπεδο κοινοβουλίου αν δεν το σηκώνει από κάτω το ίδιο το κίνημα. Αυτός όμως είναι ο νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός, που παίρνει τη θέση του παλιού!».