Εκείνο που χαρακτηριστικά προκύπτει μελετώντας τα στατιστικά στοιχεία του Τσάμπιονς Λιγκ είναι το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια και όσο η εμπορικότητα της διοργάνωσης ανεβαίνει συνεχώς, παρά την πληθώρα συμμετοχών από τους πρώτους γύρους, το καλοκαίρι, σχεδόν όλα τα χρόνια και ειδικότερα τα τελευταία χρόνια, η τελική ευθεία της διοργάνωσης αποτελεί ουσιαστικά υπόθεση των λεγόμενων ισχυρών συλλόγων.

Μάλιστα, το γεγονός ότι βάσει της ειδικής βαθμολογίας της ΟΥΕΦΑ υπάρχει μια ανισομετρία στις συμμετοχές, με κάποιες χώρες να εκπροσωπούνται με 4 ομάδες (Ισπανία, Αγγλία, Γερμανία, Ιταλία), κάποιες με 3, τότε είναι προφανές ότι το σκηνικό που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι.

Είναι χαρακτηριστικό ότι όλα τα χρόνια που υπάρχει Τσάμπιονς Λιγκ, από το 1992, εάν εξαιρέσει κανείς τρεις περιπτώσεις, τη γαλλική Μαρσέιγ (πρώτη διοργάνωση), τον Αγιαξ (1994-95) και την Πόρτο (2004), οι υπόλοιποι πρωταθλητές Ευρώπης προέρχονταν από τέσσερις χώρες (Αγγλία, Ισπανία, Γερμανία, Ιταλία). Κάτι που πρακτικά σημαίνει πως η αλλαγή της διοργάνωσης από Κύπελλο Πρωταθλητριών σε Τσάμπιονς Λιγκ σχεδόν εξαφάνισε την περίπτωση εκπλήξεων στο θεσμό όσον αφορά το τελικό αποτέλεσμα (κατάκτηση του τροπαίου), που βλέπαμε στο σαφώς λιγότερο εμπορικό και σίγουρα πιο ανοιχτό σε προγνωστικά Κύπελλο Πρωταθλητριών. Οπως για παράδειγμα έγινε με τον Ερυθρό Αστέρα (1991) ή τη Στεάουα Βουκουρεστίου (1986) ή ακόμα και την Αστον Βίλα (1981), στην πρώτη της χρονιά στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, ή τη Φέγενορντ (1970).

Πλέον, η κυριαρχία της ελίτ των ομάδων αρχίζει να φαίνεται από τη φάση των προημιτελικών, όπου μετά το ξεκαθάρισμα στους «16», την παρέα της οκτάδας την τελευταία δεκαετία αποτελούν ομάδες προερχόμενες από συγκεκριμένες χώρες. Ωστόσο, εκεί που τα πράγματα αποτελούν υπόθεση μιας χούφτας (του ενός χεριού μάλιστα) ομάδων από συγκεκριμένες χώρες είναι τα ημιτελικά. Είναι ενδεικτικό ότι μόνο δυο φορές την τελευταία δεκαετία υπήρξε πλουραλισμός, όπου οι ομάδες της τετράδας προέρχονταν και από 4 διαφορετικές χώρες, και αυτό έγινε το 2004 και το 2010. Ουσιαστικά, η μόνη διαφοροποίηση που υπάρχει είναι στις χώρες που έχουν τα πρωτεία, με την Αγγλία να κυριαρχεί σε συμμετοχές από το 2005 έως το 2009, ενώ το σκηνικό αλλάζει μετά το 2010 όπου τα πρωτεία ανήκουν στην Ισπανία, ενώ η Γερμανία έχει κάνει το δικό της μπάσιμο την τελευταία τριετία.

Ενδεικτικά, όπως δείχνουν τα στοιχεία, από το 2005 έως σήμερα, η εικόνα της προημιτελικής φάσης με βάση τις χώρες απ' όπου προέρχονται οι ομάδες έχει ως εξής:

2004: Γαλλία (1), Αγγλία (1), Πορτογαλία (1), Ισπανία (1). 2005: Αγγλία (2), Ιταλία (1), Ολλανδία (1). 2006: Ιταλία (1), Ισπανία (2), Αγγλία (1). 2007: Αγγλία (3), Ιταλία (1). 2008: Αγγλία (3), Ισπανία (1). 2009: Αγγλία (3), Ισπανία (1). 2010: Γερμανία (1), Ιταλία (1), Ισπανία (1), Γαλλία (1). 2011: Ισπανία (2), Γερμανία (1), Αγγλία (1). 2012: Ισπανία (2), Γερμανία (1), Αγγλία (1). 2013: Ισπανία (2), Γερμανία (2). 2014: Ισπανία (2) Γερμανία (1) , Αγγλία (1).