• Περαιτέρω μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών.
• Αλλαγή του ασφαλιστικού συστήματος με ενίσχυση των επαγγελματικών ταμείων και της ιδιωτικής ασφάλισης. Νέο, δηλαδή, πλήγμα στη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση.
• Περαιτέρω φοροαπαλλαγές που θα σημάνουν νέα φορολογικά βάρη στους εργαζόμενους.
• Μείωση του κόστους Ενέργειας στη βιομηχανία που σημαίνει περαιτέρω επιβάρυνση στα εργατικά-λαϊκά στρώματα.
• Σύνδεση της αμοιβής με την παραγωγικότητα με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα μισθολογικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Πολιτικές που περιλαμβάνονται στη στρατηγική της ΕΕ.

Καμιά αναμονή. Ούτε τυχόν αλλαγές στην πολιτική της συγκυβέρνησης, ούτε η κυβερνητική εναλλαγή θα φέρουν ανάκαμψη για το λαό. Με ή χωρίς μνημόνια, ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης απαιτεί θυσίες διαρκείας από τους εργαζόμενους.

Ο δρόμος είναι ένας: Οργάνωση στο εργατικό κίνημα, συμπόρευση στη Λαϊκή Συμμαχία.