Το ανέβασμα των ρυθμών στις περισσότερες εθνικές ομάδες και η έναρξη του β' μέρους της προετοιμασίας, που περιλαμβάνει τα φιλικά παιχνίδια, κάθε άλλο παρά ιδανικά εξελίχθηκε για παίκτες και προπονητές αρκετών ομάδων. Αιτία οι πολλοί τραυματισμοί (σοβαροί και λιγότερο σοβαροί), που σημάδεψαν τα πρώτα τεστ των ομάδων και έκαναν αρκετά τεχνικά και ιατρικά επιτελεία να... τραβούν τα μαλλιά τους. Η μαζικότητα των περιστατικών, μάλιστα, δίνει μια άλλη διάσταση για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι παίκτες, αφού εκτός του τυχαίου παράγοντα, μια βασική αιτία έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί η κόπωση των παικτών από τις πολλές υποχρεώσεις. Ζήτημα το οποίο ενώσεις των παικτών σε διεθνές επίπεδο έχουν επισημάνει, βασιζόμενες σε ιατρικές μελέτες που έχουν γίνει κατά καιρούς. Παρ' όλα αυτά, μέχρι σήμερα κάθε άλλο παρά έχει ιδρώσει το αυτί των φορέων του ποδοσφαίρου (ΦΙΦΑ, ΟΥΕΦΑ κτλ), αφού η εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου μέσω της συνεργασίας με τις πολυεθνικές επιτάσσει διοργανώσεις μαραθώνιων, διάρκειας τουλάχιστον 10 μηνών του έτους (π.χ. Τσάμπιονς Λιγκ).

Το πρόβλημα και τις συνέπειές του παραδέχθηκε ανοικτά ο Νέστορ Πέκερμαν, ομοσπονδιακός τεχνικός της Κολομβίας (αντιπάλου της Ελλάδας στο Γ' όμιλο), ο οποίος δήλωσε ότι αρκετοί παίκτες του αδυνατούν να φθάσουν στα επιθυμητά επίπεδα φυσικής κατάστασης, ενώ αναφέρθηκε και στους τραυματισμούς των Φαλκάο, Μέχια, Σουίνγκα, με την περίπτωση του πρώτου να είναι αυτή που... καίει περισσότερο.

Την ίδια ώρα, Ιταλία και Μεξικό μετράνε τις πρώτες βασικές απώλειες, με τον Μοντολίβο των Ατζούρι να σπάει την κνήμη του στο φιλικό με την Ιρλανδία και τους Μεξικανούς μετά τον αγώνα με το Εκουαδόρ να χάνουν οριστικά, επίσης λόγω κατάγματος, τον Μόντεζ και να πονοκεφαλιάζουν για την κατάσταση του Μάρκες. Ανησυχία υπάρχει και στη Γαλλία για τον Ριμπερί (πρόβλημα στη μέση).