Ζητάνε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να κάνει κάτι, αλλά τα στοιχεία δείχνουν πως ο ετήσιος προϋπολογισμός του είναι κάτω και από τα 2 δισ. δολάρια. Από αυτά, σύμφωνα με μια ανάλυση στο «Blooberg», η χρηματοδότηση για τον έλεγχο των μεταδοτικών ασθενειών σε χώρες - μέλη απορροφά 420 εκατ. δολάρια, η ετοιμότητα των χωρών, η εποπτεία και η αντίδραση απορροφούν 143 εκατ. δολάρια. Ο συνολικός προϋπολογισμός του ΠΟΥ για τις δικές του προσπάθειες αντίδρασης σε ξέσπασμα και κρίση επιδημίας ανέρχεται σε μόλις 109 εκατ. δολάρια - το ήμισυ του επιπέδου στο οποίο βρισκόταν πριν από δύο χρόνια. Το μερίδιο του προϋπολογισμού του ΠΟΥ, που διοχετεύεται στις αφρικανικές χώρες για την προετοιμασία, την επιτήρηση και αντίδραση στις επιδημίες και τις πανδημίες, σε συνδυασμό με την αντιμετώπιση των κρουσμάτων και της κρίσης, ανήλθε σε μόλις 22 εκατ. δολάρια - ή λίγο λιγότερο από 500.000 δολάρια ανά χώρα. Είναι προφανές πως η εξωτερική βοήθεια δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Απαιτείται πάλη στο εσωτερικό αυτών των χωρών για συνολικές ανατροπές. Αλλά αυτό είναι επίσης ένα θέμα που δεν συζητείται καθώς ακουμπά στον πυρήνα του προβλήματος, το σάπισμα του συστήματος.