Σύμφωνα με έρευνα του γερμανικού ινστιτούτου ZEW (Κέντρο Ευρωπαϊκών Μελετών), περισσότεροι από 7,5 εκατομμύρια νέοι στην Ευρώπη είναι άνεργοι. Λέει ότι για την αύξησή της ευθύνονται «οι διαρκείς συγκρούσεις εργοδοτών και συνδικάτων που βάζουν εμπόδια στην απασχόληση», οι ίδιοι οι άνεργοι λόγω απουσίας «επαγγελματικής εξειδίκευσης», επειδή «τα εκπαιδευτικά συστήματα αυτά είναι μακριά από τις ανάγκες των επιχειρήσεων και της οικονομίας. Αναπαράγουν πτυχιούχους, χωρίς να υπάρχουν θέσεις για πτυχιούχους. Στην καλύτερη περίπτωση, οδηγούν σε υποδεέστερη απασχόληση». Λένε, επίσης, ότι στη Νότια Ευρώπη υπάρχει «διάσπαση της αγοράς εργασίας», αφού οι μόνιμοι υπάλληλοι απολαμβάνουν το προνόμιο της προστασίας από τις απολύσεις, ενώ οι νεοεισερχόμενοι απασχολούνται συχνά με συμβάσεις συγκεκριμένου χρόνου και είναι τα πρώτα θύματα σε περιπτώσεις συγκυριακής ύφεσης της οικονομίας. Και η λύση; Τέρμα οι διεκδικήσεις. Να συναινέσουν οι εργαζόμενοι σε μέτρα ευελιξίας στην αγορά εργασίας, όπως η απελευθέρωση απολύσεων και η κατάργηση της όποιας προστασίας της εργασίας. Να υποταχθεί ολοκληρωτικά η εκπαίδευση με άμεση διασύνδεση, ιδιαίτερα η τριτοβάθμια, στις απαιτήσεις των μονοπωλίων. Να γενικευτεί η κινητικότητα και η απασχολησιμότητα. Ετσι το κεφάλαιο κάνει και μια έρευνα, για ένα άλυτο στον καπιταλισμό εργατικό πρόβλημα, για να εφαρμόσει αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις.