Το Ισραήλ εξακολουθεί να προκαλεί μετά και το μακελειό που προκάλεσε για 50 μέρες στη μαρτυρική Λωρίδα της Γάζας. Αυτήν τη φορά ανακοίνωσε την περασμένη Κυριακή ότι θα προχωρήσει σε επέκταση του εβραϊκού οικισμού Ετζιόν, κοντά στη Βηθλεέμ. Γίνεται λόγος για 4.000 στρέμματα, δηλαδή επιπλέον κλοπή παλαιστινιακής γης που έρχεται να προστεθεί στους άλλους εποικισμούς που σιγά - σιγά επιδιώκουν την εκδίωξη των Παλαιστινίων. Τα εδάφη σε αυτήν την περιοχή είναι τμήμα αυτών που καταλήφθηκαν από το Ισραήλ κατά τον πόλεμο του 1967.

Επίσης, αυτές τις μέρες, δόθηκε στη δημοσιότητα νέος απολογισμός για το έγκλημα του ισραηλινού στρατού στη Γάζα. Η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, σημειώνει ότι: Από τις 6 Ιούλη έως τις 26/8 όποτε συμφωνήθηκε στο Κάιρο μόνιμη εκεχειρία, έχουν σκοτωθεί 2.136 Παλαιστίνιοι και ανάμεσά τους 563 παιδιά, έχουν τραυματιστεί 11.000, και οι ισραηλινές βόμβες άφησαν 40.000 κατεστραμμένα σπίτια, 9.600 μερικώς κατεστραμένα, 141 σχολεία και άλλα 136 του ΟΗΕ, με μεγάλες ζημιές, 10 χτυπημένα νοσοκομεία και 7 κλινικές, 16 ασθενοφόρα κατεστραμμένα, 83 τραυματίες είναι οι γιατροί, και 23 νοσηλευτές νεκροί. Υπήρξαν επιθέσεις κατά θρησκευτικών χώρων, 70 τζαμιά διαλυμένα και άλλα 197 με σημαντικές ζημιές, 2 χριστιανικές εκκλησίες και ένα νεκροταφείο επίσης έχουν υποστεί ζημιές. Συνολικά 600.000 κόσμος το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού της Γάζας αναγκάστηκαν να αφήσουν τις κατοικίες τους, και συνολικά όλος ο πληθυσμός σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό έχουν ελλείψεις σε ηλεκτρικό ρεύμα και νερό και τεράστιες καταστροφές σε πάνω από 17.000 κτίρια με αποτέλεσμα πάνω από 100.000 οικογένειες άστεγες.

Πάντως, η νέα απειλή για επέκταση των ισραηλινών εποικισμών στη Δυτική Οχθη, ανάγκασε τόσο τις ΗΠΑ όπως και τη Βρετανία, να μιλήσουν για «απερίσκεπτη απόφαση που έρχεται σε μια περίοδο όπου η προτεραιότητα θα πρέπει να είναι να εδραιωθεί η εκεχειρία στη Γάζα» και διαβλέπουν ότι «θα προκαλέσει σοβαρή ζημιά στην υπόληψη του Ισραήλ στη διεθνή κοινότητα». Πρόκειται, φυσικά, για «κροκοδείλια δάκρυα» που οφείλονται κυρίως στο γεγονός ότι η στάση του Ισραήλ, που θέλει να έχει και την δική του αυτοτελή δράση, κάποιες φορές δυσχεραίνει τα ευρύτερα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή. Αυτός είναι ο καημός των ιμπεριαλιστών και όχι η ουσία της ισραηλινής κατοχής σε όλη την Παλαιστίνη, που ενισχύουν.