Οι επισκέπτες παρακολούθησαν με ενδιαφέρον, τη συζήτηση με θέμα: «Στους καιρούς των αποφάσεων και η τέχνη πρέπει να αποφασίσει», στην οποία συμμετείχε ο ηθοποιός Κώστας Καζάκος. Είδαν τη μουσικοθεατρική παράσταση «Αναμνήσεις για τον Ε. Τέλμαν» της Ιρμα Τέλμαν, με πρωταγωνιστές ταλαντούχα παιδιά της θεατρικής και μουσικής ομάδας της ΚΝΕ. Το δρώμενο από μαθητές με θέμα «Οι τράπεζες μας διώχνουν από τα σπίτια μας... Η τράπεζα θεμάτων μας διώχνει από τα σχολεία!». Τις παιδικές παραστάσεις της ΚΝΕ «Ντενεκεδούπολη» της Ευγενείας Φακίνου και «Λιχουδοχώρα» της Τ. Καζαντζίδου, που πραγματοποιήθηκαν στο χώρο του παιδότοπου.

Θυμήθηκαν και συγκινήθηκαν, παρακολουθώντας το μουσικό αφιέρωμα στα «40 χρόνια Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή"», που παρουσίασε μουσικό συγκρότημα από Λαρισαίους μουσικούς και ερμηνευτές, υπό τη διεύθυνση του συνθέτη Δημήτρη Φωτιάδη. Διασκέδασαν στις συναυλίες με τους «Koza Mostra», τον Πάνο Μουζουράκη και τους «Hot Rats», τραγούδησαν και χόρεψαν το λαϊκό - ρεμπέτικο και στο παραδοσιακό γλέντι που οργανώθηκαν και τα δύο βράδια με τη συμμετοχή λαϊκών μουσικών και τραγουδιστών από την περιοχή.

Στην ομιλία της, η Λουίζα Ράζου είπε ανάμεσα σε άλλα:

«Ναι, μπορούμε να φτιάξουμε "έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων", όπως στεντόρεια είπε ο σύντροφος Ν. Μπελογιάννης μπροστά στο δικαστήριο που τον έστειλε ίσια στο εκτελεστικό απόσπασμα, αποδεικνύοντας μ' αυτή του τη φράση ότι η κομμουνιστική αισιοδοξία συνοδεύει τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ, ως το τέλος γιατί εδράζεται πάνω στα γερά θεμέλια της επιστημονικής κομμουνιστικής ιδεολογίας, εδράζεται πάνω στην ακλόνητη πεποίθηση για τον πρωτοπόρο επαναστατικό ρόλο της εργατικής τάξης για την οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας.

Αυτά είναι τα συστατικά στοιχεία που κάνουν το Κόμμα μας να αντέχει και να βαδίζει προς τη συμπλήρωση των 100 χρόνων της ζωής του, έχοντας γράψει λαμπρές σελίδες πάντα στην πρώτη γραμμή των κοινωνικών και ταξικών αγώνων του λαού μας.

Σ' αυτό το πλαίσιο, είχαν πάντα την ιδιαίτερη δική τους ηρωική συμβολή τα μέλη και τα στελέχη της Νεολαίας του ΚΚΕ είτε μέσα από τις γραμμές της ΟΚΝΕ, είτε της σημερινής ΚΝΕ. Από τον Ναπολέοντα Σουκατζίδη έως τη Σωτηρία Βασιλακοπούλου, από το "Πολεμάμε και τραγουδάμε" της θρυλικής ΕΠΟΝ, ως την ΑΝΤΙ-ΕΦΕΕ και τους σύγχρονους σκληρούς αγώνες στο σχολείο, στη σχολή, στους τόπους δουλειάς, τα παιδιά της ΚΝΕ βαδίζουν το περήφανο δρόμο της ασυμβίβαστης πάλης, το δρόμο της ανατροπής. Οπλο τους έχουν τη γνώση, εφόδιό τους πολύτιμο είναι οι σύγχρονες προγραμματικές επεξεργασίες του ΚΚΕ, που εξοπλίζουν και καθοδηγούν σε συνθήκες όχι εύκολες, σε συνθήκες εχθρικές για την εργατική τάξη, τα φτωχά - λαϊκά στρώματα και τα παιδιά τους.

Η ΚΝΕ βαδίζει στο 11ο Συνέδριό της. Στις Θέσεις του ΚΣ που δόθηκαν πρόσφατα για συζήτηση στις Οργανώσεις της ΚΝΕ και δημοσιεύθηκαν στον "Οδηγητή" που κυκλοφορεί, αποτυπώνονται τα συμπεράσματα από την πείρα της δράσης της που πρόσφατα έχει συγκεντρωθεί. Μεγάλα τα καθήκοντα των νέων κομμουνιστών και σύνθετα. Η σύγκρουση με τους πολυπλόκαμους μηχανισμούς του αντίπαλου, που στοχεύουν να ενσωματώσουν, να εξουδετερώσουν κάθε ριζοσπαστικό σκίρτημα στη νεολαία, είναι σφοδρή. Εχουμε υποχρέωση και καθήκον οι ΚΟ να στηρίξουν με κάθε πρόσφορο τρόπο, την προσπάθεια της Κομμουνιστικής Νεολαίας να αναδειχτεί ακόμα μια φορά, ακόμα πιο καλά και εύστοχα, σε οργανωτή της πάλης των νέων των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, να ενισχυθούν οι γραμμές της με ό,τι πιο πρωτοπόρο και μαχητικό διαθέτει η νέα γενιά.

Δυναμώνοντας το μέτωπο στον ανορθολογισμό, στη διαστρέβλωση της Ιστορίας, στα συντηρητικά καπιταλιστικά πρότυπα. Προβάλλοντας το νέο, το καινοτόμο, το ανατρεπτικό, τη δυνατότητα να ζήσουμε σε έναν ανώτερο τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό, όπου θα καταργηθεί κάθε μορφή εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Τα εμπόδια που ορθώνουν τα μονοπώλια, οι συμμαχίες τους, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά τους, δεν είναι αξεπέραστα. Το ΚΚΕ λέει και αποδεικνύει κάθε μέρα με τις θέσεις και τη δράση του ότι υπάρχει διέξοδος, υπάρχει άλλος δρόμος για το λαό μας. Πάνω σ' αυτό το ζήτημα πρέπει να συγκεντρώσουμε κάθε προσπάθεια, να θέσουμε στο επίκεντρο του προβληματισμού τον εργατικό δρόμο εξόδου από την καπιταλιστική κυριαρχία».