«Η λειτουργία προγραμμάτων με άξονα το σωφρονιστικό σύστημα αποτελεί αναγκαιότητα, καθώς οι περισσότεροι εξαρτημένοι έρχονται κάποια στιγμή αντιμέτωποι με το νόμο, ενώ σημαντικό ποσοστό κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές έχει πρόβλημα χρήσης. Σύμφωνα με διεθνή στοιχεία, χωρίς ψυχοκοινωνική υποστήριξη η υποτροπή στη χρήση και το έγκλημα είναι πολύ συχνή μετά την αποφυλάκιση, ενώ, αντίθετα η απεξάρτηση θεραπεύει και απομακρύνει από τον κόσμο του εγκλήματος», τονίζει σε σχετική ανακοίνωσή του το ΚΕΘΕΑ.

Την ίδια στιγμή όμως που γίνονται τέτοια ουσιαστικά βήματα από το ΚΕΘΕΑ στην αντιμετώπιση των εξαρτήσεων, παράλληλα συνεχίζουν να καταγγέλλονται και καταστάσεις οπισθοδρόμησης που φρενάρουν τις προσπάθειες χρηστών και απεξαρτημένων να κερδίσουν τη ζωή τους. Ετσι, το ΚΕΘΕΑ πριν από λίγες μέρες κατήγγειλε άλλο ένα απάνθρωπο περιστατικό όπου απόφοιτος προγράμματός του οδηγείται στη φυλακή για αδίκημα που έκανε τον καιρό που ήταν στη χρήση:

«Τον περασμένο Ιούνιο ο Φώτης αποφοίτησε από το θεραπευτικό πρόγραμμα ΚΕΘΕΑ ΝΟΣΤΟΣ. Τέσσερα ολόκληρα χρόνια καθαρός, μακριά από την πιάτσα, τη χρήση, την εγκληματικότητα. Με απόφαση του δικαστηρίου ο Φώτης θα οδηγηθεί τις επόμενες μέρες στις φυλακές της Αμφισσας για να εκτίσει ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών, καθώς το 2006, ενώ ήταν στη χρήση και πριν ενταχθεί στο πρόγραμμα απεξάρτησης, είχε συλληφθεί για κατοχή μικροποσότητας ουσιών. Ο εγκλεισμός του Φώτη τινάζει στον αέρα την επίπονη και πολύχρονη προσπάθειά του για καθαρή ζωή και ισότιμη ένταξη στην κοινωνία (...) Στο Φώτη δεν δόθηκε καν η δυνατότητα κράτησης σε σωφρονιστικό κατάστημα όπου λειτουργεί θεραπευτική κοινότητα, όπως οι φυλακές Κορυδαλλού, στην οποία θα μπορούσε να ενταχθεί, ώστε να υποστηριχθεί η προσπάθειά του να παραμείνει καθαρός σε συνθήκες εγκλεισμού», σημειώνει το ΚΕΘΕΑ και κάνει έκκληση έστω για τη μεταφορά του εκεί.

Το ΚΕΘΕΑ ζητά από τη Δικαιοσύνη να δείχνει το ανθρώπινο πρόσωπό της απέναντι σε όσους ολοκληρώνουν πρόγραμμα απεξάρτησης, προσθέτει ότι «η διαφύλαξη του δικαιώματος στην απεξάρτηση είναι κοινωνική και ανθρωπιστική αναγκαιότητα» και ότι εξελίξεις σαν την παραπάνω αποτελούν «δυσοίωνο και αποτρεπτικό μήνυμα και για χιλιάδες άλλους χρήστες που αγωνίζονται να σταματήσουν τη χρήση, αποδυναμώνοντας το κίνητρό τους για ένταξη και παραμονή στη θεραπεία».