Η κινητοποίηση στις 27 Νοέμβρη και το κλείσιμο των μικροεπιχειρήσεων αποτέλεσαν κλιμάκωση μιας σειράς αγωνιστικών πρωτοβουλιών που έχουν παρθεί από τις αντιμονοπωλιακές δυνάμεις που συσπειρώνονται στην ΠΑΣΕΒΕ από το καλοκαίρι και μετά.

Τέτοιες ήταν οι κινητοποιήσεις στο ΚΕΑΟ και στον ΟΑΕΕ, ενάντια στα απειλητικά χαράτσια για τα χρέη, οι διαμαρτυρίες στις εφορίες, σε νοσοκομεία και ΟΑΕΕ, για αυτοαπασχολούμενους που έχουν προβλήματα υγείας, το μεγάλο συλλαλητήριο την 1η Οκτώβρη για τα χρέη των μικρών ΕΒΕ, η συμμετοχή στις συγκεντρώσεις στις 4 Οκτώβρη, με τις δυνάμεις της κοινωνικής συμμαχίας, και κυρίως το μεγάλο πανελλαδικό συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη στην Αθήνα.

Η μάχη ήταν δύσκολη. Δόθηκε μόνο από τις δυνάμεις που συσπειρώνονται στην ΠΑΣΕΒΕ, ενάντια στους συμβιβασμένους της ΓΣΕΒΕΕ και της ΕΣΕΕ, αλλά και Ομοσπονδιών, που καλούσαν γενικά και αόριστα σε συμμετοχή στην απεργία, χωρίς καμία προσπάθεια να οργανώσουν την κινητοποίηση αυτή, χωρίς συλλογικές διαδικασίες, με ένα πλαίσιο θολό και αόριστο, από το οποίο λείπει κάθε αναφορά στις ευθύνες της συγκυβέρνησης, της ΕΕ και των μονοπωλίων.

Η μάχη δόθηκε ενάντια και στις αυταπάτες που καλλιεργούνται από τη συγκυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της για την «ανάπτυξη που έρχεται». Ομως, η ανάπτυξη αυτή πατάει πάνω στα πτώματα χιλιάδων ανέργων αυτοαπασχολούμενων, χιλιάδων καταχρεωμένων χωρίς τη δυνατότητα περίθαλψης και υγείας, χωρίς τα στοιχειώδη για τις οικογένειές τους.