Ο Βαγγέλης Μπούτας

-- Πώς οργανώθηκε το αγροτικό συλλαλητήριο στην Καρδίτσα, τη μέρα της πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας και τι συμπεράσματα προκύπτουν από αυτήν τη δουλειά;

-- Οταν έχεις πίστη στο «μπορούμε», δείχνεις επιμονή στο κυνήγι του στόχου και κάνεις «δουλειά μυρμηγκιού», τα καταφέρνεις. Αυτό είναι το συμπέρασμα που βγάλαμε, ως ΠΑΣΥ και Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων από το αγροτικό συλλαλητήριο, με δεκάδες τρακτέρ, που οργανώσαμε στις 27 Νοέμβρη, τη μέρα της πανελλαδικής απεργίας, στην κεντρική πλατεία της πόλης, όπου εκατοντάδες αγρότες συναντηθήκαμε, αγωνιστικά, με τους εργάτες του ΠΑΜΕ, τους ΕΒΕ της ΠΑΣΕΒΕ, τους νεολαίους του ΜΑΣ, τις γυναίκες της ΟΓΕ.

Καιρό πριν την ημερομηνία του συλλαλητηρίου, κινηθήκαμε ως διοίκηση της Ομοσπονδίας για την οργάνωση της κινητοποίησης. Επισκεφτήκαμε δεκάδες χωριά και συζητήσαμε με εκατοντάδες αγρότες. Στα καφενεία, πρόσωπο με πρόσωπο. Με «ανοιχτή καρδιά», χωρίς να κοιτάμε «τι πολιτικό καπνό φουμάρει» ο συνομιλητής μας, αν είναι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ή ΚΚΕ. Με «ανοιχτό αυτί», ακούγοντας κι όχι μόνο μιλώντας, χωρίς να κάνουμε τον πολύξερο και τον καμπόσο.

Παράλληλα, ως Ομοσπονδία, οργανώσαμε συσκέψεις αγροτικών συλλόγων σε κεφαλοχώρια και επαρχίες, αλλά και στην πόλη της Καρδίτσας, όπου συμμετείχαν εκπρόσωποι αγροτικών συλλόγων από 23 χωριά. Σ' αυτές, ανταλλάχθηκαν απόψεις για το πώς θα ξεπεραστούν τα προβλήματα και οι δυσκολίες που υπάρχουν, ούτως ώστε να εξασφαλίσουμε την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή των αγροτών στην κινητοποίηση και πάρθηκαν αποφάσεις για το πώς θα οργανωθεί η μετάβαση στο συλλαλητήριο, πότε θα βγουν τα τρακτέρ στις πλατείες των χωριών, πού θα τοποθετηθούν τα μηχανήματα μέσα στην πόλη κ.λπ.

Τα τρακτέρ στους δρόμους της Καρδίτσας, τη μέρα της πανεργατικής απεργίας

-- Κουβεντιάσαμε για τα καθημερινά μας προβλήματα. Για τη σοδειά που μας την παίρνουν οι έμποροι κοψοχρονιά, τις επιδοτήσεις που μας τις πετσοκόβουν στην ΕΕ, τα πανάκριβα αγροτικά μέσα και εφόδια (σπόροι, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, μηχανήματα, αγροτικό πετρέλαιο, αγροτικό ρεύμα, ζωοτροφές κ.ά.), που έχουν ως αποτέλεσμα να δουλεύουμε σαν τους είλωτες κι όχι μόνο να μη μας μένει τίποτα στην άκρη, αλλά να μπαίνουμε και μέσα και να αβγαταίνουν τα χρέη μας.

Για τις τράπεζες και την εφορία που απειλούν να μας πάρουν τα σπίτια και τα χωράφια, επειδή δεν μπορούμε να ξεπληρώσουμε τα χρέη. Για τον ΕΝΦΙΑ και τα άλλα χαράτσια (ασφάλιστρα ΟΓΑ και ΕΛΓΑ, δηλώσεις ΟΣΔΕ, αδειοδοτήσεις γεωτρήσεων, νομιμοποιήσεις σταβλικών εγκαταστάσεων, ηλεκτρονικές σημάνσεις ζώων κ.ά.), που φορτώνονται συνεχώς στους ώμους μας. Για τις εξευτελιστικές συντάξεις των παππούδων, που δεν τους φτάνουν να αγοράσουν το καθημερινό καρβέλι και τα φάρμακα.

Μιλήσαμε και για τα χειρότερα που έρχονται. Για τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ 2015 - 2020, που θα μειώσει μέχρι και 50%, συνολικά, τις επιδοτήσεις και θα σπρώξει κι άλλους πολλούς μικρομεσαίους αγρότες στον Καιάδα του ξεκληρίσματος, της ανεργίας και της εξαθλίωσης. Κουβέντα έγινε και για το πού πάνε οι οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας και το πώς πρέπει να αντιδράσουμε οι αγρότες και, γενικότερα, ο λαός μας, στην αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται και μας καταστρέφει.

-- Με τους περισσότερους - αν όχι με όλους - τους συνομιλητές μας, από κοινού, καταλήγαμε στο συμπέρασμα ότι χρειάζεται ν' αντισταθούμε αγωνιστικά, να μην αποδεχτούμε να ζήσουμε με τα ψίχουλα της ζητιανιάς, αλλά να βγούμε στους δρόμους του αγώνα, διεκδικώντας ζωή με αξιοπρέπεια και περηφάνια. Και όλο και περισσότεροι πείθονται ότι για να έχει αποτέλεσμα και προοπτική σ' αυτόν τον αγώνα η αγροτιά, είναι αναγκαία και απαραίτητη η συμμαχία της με την εργατιά και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Αυτό, άλλωστε, το κατάλαβαν καλά οι Θεσσαλοί αγρότες στη μεγάλη κινητοποίηση στην αρχή του χρόνου, στο μπλόκο της Νίκαιας, όπου η αγωνιστική συνεύρεση με τους εργαζόμενους και άλλα λαϊκά στρώματα έδωσε πολύ μεγαλύτερη δύναμη κι αποτελεσματικότητα στον αγώνα μας.

-- Τι ρόλο παίζουν η Ομοσπονδία και οι Αγροτικοί Σύλλογοι στην οργάνωση της πάλης της φτωχομεσαίας αγροτιάς;

-- Η ύπαρξη και λειτουργία αγροτικών συλλόγων σε αρκετά χωριά του νομού μας και μιας ισχυρής Ομοσπονδίας συνέβαλαν αποφασιστικά, αν όχι καθοριστικά, στην επιτυχία και του συλλαλητηρίου στις 27 Νοέμβρη. Οταν δεν υπάρχουν αγροτικοί σύλλογοι - και δυστυχώς είναι λίγοι σ' όλη τη χώρα αυτοί που λειτουργούν έστω και στοιχειωδώς - δυσκολεύεται η οργάνωση της παρέμβασης.

Στην Καρδίτσα, οι Σύλλογοι και η Ομοσπονδία λειτουργούν, συνεδριάζουν, συζητούν και παίρνουν αποφάσεις. Στις διοικήσεις τους συμμετέχουν αγωνιστές που δεν έχουν όλοι το ίδιο πολιτικό «πιστεύω», αλλά πιστεύουν όλοι ότι η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων με τους αγώνες μπορεί να ανατραπεί. Οι αγρότες τούς έχουν εμπιστοσύνη, γιατί τους βλέπουν να κρατούν «γερά το τιμόνι» και να βρίσκονται, πάντα, μπροστά στους αγώνες.

Η Ομοσπονδία και οι Σύλλογοι προσπαθούν να έχουν διαρκή παρέμβαση για όλα τα ζητήματα που αφορούν τον αγροτικό κόσμο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να δημιουργηθούν κι άλλοι Σύλλογοι και να οργανωθεί καλύτερα η λειτουργία τους. Παράλληλα, γίνονται προσπάθειες οι παρεμβάσεις τους να μη σχετίζονται μόνο με τα αγροτικά προβλήματα και αιτήματα, αλλά και με άλλα θέματα που αφορούν, γενικότερα, τους κατοίκους του χωριού και της υπαίθρου, όπως αυτά της Υγείας και της Παιδείας, αλλά και του Περιβάλλοντος, του Πολιτισμού, του Αθλητισμού και σ' αυτήν την κατεύθυνση έχουμε να κάνουμε πολλά ακόμα.