MotionTeam

-- Εγινε σημαντική προσπάθεια να παλεύεται ενιαία το ζήτημα της ανασύνταξης, βεβαίως με τις προσαρμογές που πρέπει να γίνονται από κλάδο σε κλάδο και από νομό σε νομό. Για παράδειγμα, με την πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ για το δίμηνο δράσης και το Πανελλαδικό Συλλαλητήριο, είχαμε αποτελέσματα. Ανοίξαμε δρόμους, άνοιξε συζήτηση, συσπειρώθηκαν δυνάμεις.

Αποδεικνύεται ότι μπορούμε να ξεπερνάμε τις δυσκολίες που προκύπτουν από αρνητικούς συσχετισμούς, να προκαλούμε ρήγματα, να ανατρέπουμε δυσκολίες με όρους μαζικού κινήματος και βεβαίως τη συμμετοχή των εργαζομένων. Ενισχύθηκε σε ένα βαθμό η πρωτοβουλία των συνδικάτων, των χώρων δουλειάς, με θετικά αποτελέσματα. Τέτοια παραδείγματα είναι ο αγώνας στη «Σόφτεξ», στην κατασκευή της επέκτασης του Μετρό, με την υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων, με αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα, στη «Forthnet», στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών.

Καταγράφηκε πρόοδος στην καλύτερη λειτουργία των σωματείων, στην οργάνωση της συζήτησης στις συνεδριάσεις των ΔΣ και στο να μαζεύονται, να σχεδιάζουν, να χρεώνουν ευθύνη, να ελέγχουν. Εγινε καλύτερη προσπάθεια τα ΔΣ να είναι ο συντονιστής, ο καθοδηγητής των κινητοποιήσεων, της δράσης, χωρίς βέβαια αυτό να έχει πάρει καθολικά χαρακτηριστικά. Θετικά παραδείγματα είναι ο συντονισμός σε μόνιμη βάση με τα επιχειρησιακά σωματεία στον τουρισμό - επισιτισμό, στον Τύπο - χαρτί, στα τρόφιμα - ποτά, στο φάρμακο, που πρέπει να μείνει ως μόνιμος τρόπος δουλειάς.

Πολλαπλασιάστηκαν οι μαζικές διαδικασίες, οι γενικές συνελεύσεις, συσκέψεις, συγκεντρώσεις, όπου οι εργαζόμενοι παίρνουν τις αποφάσεις τους, σχεδιάζουν, παίρνουν την ευθύνη ενός αγώνα. Βελτιώθηκε η σταθερή παρουσία μας στους χώρους δουλειάς.

Εγινε σημαντική προσπάθεια να απευθυνθούμε πλατιά. Αυτό έγινε πιο ορατό, για παράδειγμα, στο συλλαλητήριο, όπου υπήρξαν απτά αποτελέσματα στην κινητοποίηση νέων δυνάμεων, μέσα από μαζικές διαδικασίες. Σημειώνουμε ότι ξεπέρασαν τις 1.000 οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που καλούσαν στο Πανελλαδικό Συλλαλητήριο, και σε πολλές από αυτές δεν πλειοψηφούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Δίπλα στα εργατικά συνδικάτα βρέθηκαν εκατοντάδες ακόμα μαζικοί φορείς της εργατικής τάξης, των συνταξιούχων, της νεολαίας, των γυναικών, των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς.

Βελτιώθηκαν τα προπαγανδιστικά υλικά μας, έγιναν πιο εύστοχα, πιο εκλαϊκευτικά, καλύτερα οργανώσαμε την αντιπαράθεση στα επιχειρήματα των εργοδοτών, του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Δουλέψαμε καλύτερα το πλαίσιό μας, που βοήθησε στη συσπείρωση, στην κινητοποίηση νέων δυνάμεων. Πλαίσιο στο οποίο, βέβαια, ο κάθε κλάδος έβαζε και τα δικά του αιτήματα.

-- Τι πείρα προκύπτει απ' όλα τα παραπάνω;

-- Η πείρα από τη δουλειά όλο αυτό το διάστημα δείχνει ότι το οξυγόνο, η ζωή του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος είναι η δουλειά στη βάση, η δουλειά στα σωματεία, στα εργοστάσια, στους τόπους δουλειάς, στις συνοικίες. Εκεί δηλαδή που ζει και δουλεύει ο άνθρωπος του καθημερινού μόχθου. Εκεί μπορούσαμε να επιμείνουμε πιο συγκεκριμένα και πιο αποφασιστικά στο πώς υλοποιείται ο σχεδιασμός, η δουλειά χώρο το χώρο, σωματείο το σωματείο, κλάδο τον κλάδο.

Είχαμε ορισμένα θετικά αποτελέσματα στις αρχαιρεσίες, όπου κατακτήσαμε νέες θέσεις, αυξήσαμε τις ψήφους μας, αποσπάσαμε σωματεία από τις δυνάμεις του συμβιβασμού και του νέου κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Είχαμε μια ορισμένη μαζικοποίηση των συνδικάτων με νέες εγγραφές.

Ασφαλώς υπήρξαν και αδυναμίες, που έχουν να κάνουν με αδράνεια σωματείων, τους αδύνατους δεσμούς με τους τόπους δουλειάς. Υπήρξαν σωματεία που με προχειρότητα δούλεψαν, οι όποιοι αγώνες δε γίνονταν υπόθεση των ΔΣ, των αγωνιστικών συνδυασμών, των ίδιων των εργαζομένων.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, δυσκολευτήκαμε στην αποκάλυψη των άλλων δυνάμεων, της στάσης τους, και με καθυστέρηση δράσαμε πιέζοντας από κάτω να παρθούν αποφάσεις από γενικές συνελεύσεις. Αξιοποιήσαμε κάπως καλύτερα τα ψηφοδέλτιά μας, τα μέλη των ΔΣ, δυνάμεις που συμπορεύονται μαζί μας, παρότι υπάρχουν ακόμα δεκάδες συναγωνιστές που θα μπορούσαν να πάρουν ευθύνη, να χρεωθούν δουλειά.