-- Η χρονιά που ξεκινάει σε λίγες μέρες σε τι κατάσταση βρίσκει το εργατικό κίνημα; Είναι σε θέση να διεκδικήσει την κάλυψη των απωλειών που είχε τα τελευταία χρόνια, να απαντήσει στην επίθεση που κλιμακώνεται σε βάρος του; Τι προϋποθέσεις απαιτούνται γι' αυτό;

-- H χρονιά που μας πέρασε έδειξε ότι υπάρχουν δυνατότητες. Αναπτύχθηκαν αγώνες σε κλαδικό και επιχειρησιακό επίπεδο, όπως στον Τύπο και Χαρτί, στους οικοδόμους, στις Τηλεπικοινωνίες, στα Τρόφιμα κλπ. Για να μπορέσει όμως το εργατικό κίνημα να διεκδικήσει όσα του ανήκουν, πρέπει να πάρει τα μέτρα του.

Εχουμε πει πολλές φορές ότι τα στηρίγματα του ΠΑΜΕ είναι τα ίδια τα σωματεία. Χρειάζεται λοιπόν να έχουμε στο κέντρο της προσοχής μας τη δουλειά τους. Να βοηθάμε στο ξεπέρασμα των αδυναμιών τους. Εκεί που οι ταξικές δυνάμεις είναι πλειοψηφία στις διοικήσεις, πρέπει να αποτελούν το παράδειγμα στη λειτουργία, στη δράση, στον προσανατολισμό δουλειάς.

Ενα από τα σημαντικά ζητήματα είναι η μαζικοποίηση των συνδικάτων. Πότε συσπειρώνει τους εργαζόμενους το σωματείο; Οταν συγκεντρώνει δυνάμεις απέναντι στο κεφάλαιο και στη στρατηγική του, όταν υπερασπίζεται τα δικαιώματα των εργαζομένων, όταν προωθεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Οταν αντιπαλεύει τη στρατηγική των υποταγμένων ηγεσιών.

Οταν λειτουργεί και διαπαιδαγωγεί στις αρχές της ταξικής πάλης μέσα στην καθημερινή δράση και ταυτόχρονα προετοιμάζει την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους για μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές μάχες. Οταν οργανώνει έναν αγώνα παίρνοντας όλα τα μέτρα για την επιτυχία του: Από τα επιχειρήματα και το περιεχόμενο της ανακοίνωσης, μέχρι το να γίνεται ο αγώνας υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων, να μπαίνουν οι ίδιοι στην οργάνωση της μάχης.

Η εξασφάλιση της συλλογικότητας στο σχεδιασμό, στην οργάνωση της δουλειάς, έχει μεγάλη σημασία. Γιατί μόνο μέσα στη συλλογική λειτουργία μπορεί να βρει ο εργαζόμενος τη θέση του, να συμβάλει στη λήψη και στην υλοποίηση των αποφάσεων. Μέσα στις συλλογικές διαδικασίες, θα προωθείται η συσπείρωση δυνάμεων στην ταξική γραμμή, θα αναπτύσσεται η διαπάλη με τη γραμμή του συμβιβασμού.

Χρειάζεται ο προσανατολισμός του σωματείου να αγκαλιάζει και να συσπειρώνει περισσότερες δυνάμεις. Ο κάθε κλάδος να έχει γνώση των εξελίξεων στο χώρο του και να τις εντάσσει στις γενικότερες εξελίξεις. Η κάθε συνδικαλιστική οργάνωση να έχει μπροστά της όλο τον κλάδο, όλους τους χώρους, συνολικά έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό και τι δυνάμεις έχει, σχεδιάζοντας τις παρεμβάσεις στους νέους τόπους δουλειάς και πώς θα αποκτήσει δυνάμεις σ' αυτούς.

Γι' αυτό επιμένουμε σταθερά στην ανάγκη απεγκλωβισμού και απόρριψης συνολικά αυτής της πολιτικής. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι σήμερα μέσα από κάποιους αγώνες κατάφερνες να αποσπάσεις μια αύξηση στο μεροκάματο. Φτάνει αυτό; Δε φτάνει. Γιατί έρχεται από την άλλη μεριά η πολιτική της κυβέρνησης, των πολυεθνικών, της ΕΕ και με την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, τις ιδιωτικοποιήσεις, τη φοροληστεία, στα παίρνει πίσω.

Αποδείχτηκε μέσα από τους μικρούς και μεγάλους αγώνες ότι η προοπτική που βάζει το ΠΑΜΕ, η ίδια η ύπαρξή του, η συμβολή του στους αγώνες, αποτελεί τη μόνη φιλεργατική - φιλολαϊκή διέξοδο σήμερα. Η εργατική τάξη έχει υποχρέωση να παλεύει όχι μόνο για να βελτιώνει τους όρους ζωής της, τις συνθήκες δουλειάς, αλλά και να απαιτεί ό,τι της ανήκει, να διεκδικεί τον πλούτο που παράγει. Ενας τέτοιος προσανατολισμός είναι αναγκαίος σήμερα, για να αποσπάσει η εργατική τάξη ακόμα και τις ελάχιστες κατακτήσεις.

-- Ποιος είναι ο ρόλος της κοινωνικής συμμαχίας που περιγράψατε πιο πάνω;

-- Είναι κρίσιμο ζήτημα για την ανάπτυξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, για την πορεία της ανασύνταξης. Είναι υπόθεση πρώτ' απ' όλα της εργατικής τάξης να τραβήξει στον κοινό αγώνα όλων των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας, ΕΒΕ, αγρότες, απέναντι στον κοινό εχθρό που είναι τα μονοπώλια. Εγιναν βήματα στην κοινή δράση των δυνάμεων της συμμαχίας τη χρονιά που πέρασε.

Στους αγώνες που έγιναν ήταν σημαντική η συμβολή της νεολαίας, των γυναικών, των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς. Οργανώθηκαν κάποιες κινητοποιήσεις με όρους συμμαχίας, με συνδυασμένες παρεμβάσεις σωματείων και μαζικών φορέων από δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με ενιαίο και διευρυμένο πλαίσιο πάλης. Τέτοιες περιπτώσεις είναι οι κινητοποιήσεις για την κοινωνική ασφάλιση, στην Ελευσίνα για την Υγεία, οι κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών, μαθητών, γονιών για τα ΕΠΑΛ, τα Μουσικά Σχολεία κλπ., στους διοικητικούς υπαλλήλους στα Πανεπιστήμια, για τα ζητήματα της Υγείας, της κατάργησης της Κυριακάτικης Αργίας κ.ά.

Ηταν σοβαρή η προσπάθεια να εκφραστεί η συμμαχία στο επίπεδο των κλάδων, όπως στα τρόφιμα - ποτά, στους οικοδόμους. Ομως τα βήματα αυτά δεν είναι εκείνα που απαιτούνται στις σημερινές συνθήκες. Είναι ανάγκη να οργανώσουμε πιο μεθοδικά και με προοπτική τη δουλειά μας και σε αυτό το μέτωπο. Είναι ώριμη η ανάγκη εκσυγχρονισμού του πλαισίου πάλης που έχουμε συμφωνήσει το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΕΒΕ, η ΠΑΣΥ, η ΟΓΕ, το ΜΑΣ.