Το απόγευμα του Σαββάτου, αφού τα παιδιά έφτιαξαν το δικό τους παραμύθι, αφού έκαναν ενδιαφέροντα πειράματα και, φυσικά, αφού έτρεξαν κι έπαιξαν, ιδρώνοντας και κοκκινίζοντας όλο χαρά, ήρθε η ώρα της θεατρικής παράστασης. Ενα «τρενάκι» κοριτσιών κι ένα «τρενάκι» αγοριών σχηματίστηκαν και τα αγόρια ως «ιππότες» συνόδευσαν τα κορίτσια στην αίθουσα συνεδρίων. Οι γονείς έμειναν παραπίσω. Εξάλλου, τα παιδιά είχαν ήδη βρει τους φίλους τους, είχαν σχηματίσει τις παρέες τους πιο πριν, από την ώρα των παιχνιδιών. Μπήκαν στην αίθουσα, πήραν τις θέσεις τους και εκεί τους περίμενε η Ιρίνα Μπόικο με το «Μαγικό Χριστουγεννιάτικο Παραμύθι» της.

Βασισμένη στο λαϊκό σλοβένικο παραμύθι «Οι δώδεκα μήνες», η παράσταση της Ι. Μπόικο ήταν διασκευασμένη για παιδιά από 2,5 έως 6 ετών, όμως την απόλαυσαν εξίσου και τα μεγαλύτερα παιδιά, αφού όλα είχαν τη δυνατότητα και να συμμετάσχουν στο έργο βοηθώντας τη μικρή ηρωίδα. Γιατί η κακιά μητριά έστειλε τη θετή της κόρη να μαζέψει λουλούδια μέσα στο καταχείμωνο και το χιόνι, για να στολίσουν το γυμνό χριστουγεννιάτικο δέντρο τους. Το κοριτσάκι στην περιπλάνησή του συνάντησε και τους δώδεκα μήνες του χρόνου που την αγκάλιασαν στοργικά, συζήτησαν μαζί της και εναλλάχτηκαν μεταξύ τους, προκειμένου να της δώσουν τη δυνατότητα να μαζέψει τα λουλούδια που ήθελε... έργο στο οποίο συνέβαλαν καθοριστικά και τα παιδιά από το κοινό. Η μητριά δεν πίστευε στα μάτια της όταν είδε τα λουλούδια και αποφάσισε και ίδια να πάει να βρει τους δώδεκα μήνες, έχοντας όμως πιο ιδιοτελείς σκοπούς. Η μητριά δεν πέτυχε το σκοπό της και παραλίγο να τιμωρηθεί σκληρά, όμως η αγάπη του μικρού κοριτσιού την έσωσε και πλημμύρισε με όμορφα συναισθήματα τα παιδιά του κοινού, που, για άλλη μια φορά, ανέβηκαν στη σκηνή για να στολίσουν (όχι με λουλούδια, αλλά με χριστουγεννιάτικα στολίδια αυτή τη φορά) το χριστουγεννιάτικο δέντρο, να ευχηθούν όλοι μαζί «καλή χρονιά» και να τραγουδήσουν «τρίγωνα κάλαντα» γλεντώντας στο πνεύμα των ημερών.