Ενα ακόμα βήμα έκανε χτες η διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης για τη διαμόρφωση της τελικής πρότασής της προς την κυβέρνηση, σχετικά με την απόκτηση του ελέγχου της HELEXPO ΑΕ. Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε σε ξενοδοχείο της πόλης, παρουσία περίπου 100 αντιπροσώπων φορέων και οργανώσεων της Θεσσαλονίκης, ο δήμαρχος επιβεβαίωσε την εμμονή του Δήμου να συμμετέχει στη διαδικασία μετοχοποίησης της ΔΕΘ, παρουσιάζοντας τη γνωστή πρόταση των 3 εναλλακτικών λύσεων, με μια πιο ελαστική μορφή. Ομως, σε κάθε περίπτωση, όλες οι προτάσεις της διοίκησης του Δήμου προωθούν την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΘ, αφού όλα τα σενάρια θέλουν το μάνατζμεντ της έκθεσης να ανατεθεί σε ιδιώτη ή σε ξένο εκθεσιακό φορέα.

Η θέση του Δήμου, όπως διατυπώθηκε από τον δήμαρχο, θέτει σαν βασική προϋπόθεση για όποια λύση στο θέμα του εθνικού εκθεσιακού φορέα να παραμείνει η ΔΕΘ ο μοναδικός εθνικός εκθεσιακός φορέας, με έδρα τη Θεσσαλονίκη (να μη φύγει, δηλαδή, ποτέ από τη Θεσσαλονίκη). Επίσης, με παρέμβαση της κυβέρνησης, ο ΕΟΤ να παραχωρήσει στη ΔΕΘ τις εγκαταστάσεις του αεροδρομίου του Ελληνικού για δημιουργία εκθεσιακού κέντρου, ενόψει του γεγονότος ότι το εκθεσιακό κέντρο της ΔΕΘ στην Αθήνα δίνεται προσωρινά στην «Αθήνα 2004», για να χρησιμοποιηθεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η πρόταση περιλαμβάνει τις παρακάτω εναλλακτικές λύσεις:

1. Να παραχωρηθεί η ΔΕΘ δωρεά στο Δήμο και τους φορείς της πόλης, κατά το ευρωπαϊκό μοντέλο.

2. Αν η κυβέρνηση επιμένει στην πώληση της έκθεσης, να παραχωρηθούν θεσμοθετημένα δωρεάν στο Δήμο το 20% των μετοχών και άλλο ένα 20% στους φορείς της πόλης, που να είναι μη μεταβιβάσιμο. Το δημόσιο να κρατήσει 11-20% ή όποιο ποσοστό θέλει και το υπόλοιπο να πωληθεί με προτεραιότητα στους πολίτες της Θεσσαλονίκης, για να δημιουργηθεί έτσι εταιρία «λαϊκής βάσης».

3. Να παραμείνει το ίδιο θεσμικό πλαίσιο που ισχύει σήμερα και να γίνει συμφωνία με την κυβέρνηση να αγοράσει ο Δήμος το 45% των μετοχών και από αυτό να παραχωρήσει δωρεά στους φορείς της πόλης το 10%.

Και στις τρεις περιπτώσεις, η διοίκηση του Δήμου προτείνει την ανάθεση του μάνατζμεντ της έκθεσης σε ιδιώτη ή σε ξένο εκθεσιακό φορέα. Πρόκειται, δηλαδή, για μια διαδικασία, που ουσιαστικά κινείται στα ίδια πλαίσια της ιδιωτικοποίησης και των ιδιωτών μάνατζερ, που προωθεί η κυβέρνηση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη φύση και το χαρακτήρα του εκθεσιακού οργανισμού.