Οι «δουλέμποροι» λοιπόν. Οι αδίστακτοι «δουλέμποροι», τα «σκοτεινά κυκλώματα»! Ιδού ποιοι είναι μόνο οι υπαίτιοι της συνεχιζόμενης τραγωδίας, τα ατέλειωτα χρόνια των προσφύγων απ' τ' ανατολικά.

Περιμένουμε να δούμε, πότε θα μπει ένα στοπ στον εμπαιγμό μας τουλάχιστον. Γιατί οι άνθρωποι αυτοί δεν περνάνε τέτοια βάσανα και δεν πεθαίνουν σωρηδόν από κανέναν «δουλέμπορο», αλλά εξαιτίας της παρανομίας, όπου αναγκάζονται να κινούνται. Εξαιτίας των ανελέητων διωγμών απ' τη «δημοκρατική» μας χώρα, που τους κυνηγάει σαν καταραμένους.

Αίσχος και σ' εκείνους που ούτε τώρα, μετά από τόσους θανάτους, παιδιών, γυναικών, αρρώστων, εξεγείρεται η συνείδησή τους, ώστε να θέσουν επί τάπητος το θέμα του πολιτικού ασύλου. Αυτό που κάνουν μόνο, είναι να υποβιβάζουν τους πολιτικούς πρόσφυγες σε οικονομικούς μετανάστες και να τα φορτώνουν όλα στους «δουλέμπορους». Λες και άμα παταχτεί το δουλεμπόριο, λύνεται και το πρόβλημα των απελπισμένων. Λες και πρόκειται απλά για θύματα οικονομικής απάτης, για τα δολάρια που τους πήραν οι αετονύχηδες για να τους φέρουν στον «Παράδεισο», που τελικά αποδείχτηκε γι' αυτούς τόπος μαρτυρίου και θανάτου.

Και γιατί η Ελλάδα, τελικά, να μην είναι γι' αυτούς τους ανθρώπους Παράδεισος; Γιατί να μην είναι ένα καταφύγιο κατατρεγμένων; Γιατί δε δέχεται μ' ανοιχτές αγκάλες αθώους, άκακους και εξαντλημένους πρόσφυγες, κλείνοντας μόνο τα σύνορά της στον υπόκοσμο, παρά συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο;

Σ' αυτά τα ερωτήματα μπορεί να μας απαντήσει κάποιος απ' τους πραγματικούς δουλέμπορους που ορίζουν τη ζωή μας εδώ; Μπορεί να μας απαντήσει κάποιος από την «ανθρωπιστική» κι «αντιρατσιστική» παρέα, που φωνάζει, δήθεν, για τις «σκούπες» και τα «πογκρόμ», διευκολύνοντας από την άλλη μεριά, συνειδητά, τα αληθινά και πρωτοφανή πογκρόμ που διεξάγονται κτηνωδώς κατά των πιο μαρτυρικών ανθρώπων του καιρού μας;

Αλλά τι να μας απαντήσουν αυτοί που στρεψοδικούν τόσο ωμά ώστε ν' αποκαλούν οικονομικούς μετανάστες, ανθρώπους που ξεκινάνε για το άγνωστο με τα μωρά στην αγκαλιά; Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι φυγάδες από χώρες σαν την Τουρκία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, δεν μπορεί ποτέ να 'ναι μετανάστες. Ομως, ακόμα κι έτσι να 'ταν, γιατί απ' τη μια ζητάνε ορθάνοιχτα σύνορα με την Αλβανία κι από την άλλη δρακόντεια μέτρα και θωράκιση των ανατολικών συνόρων να μην περνάει ούτε κουνούπι;

Αλλά βέβαια. Αλλο οι επιθυμητοί στο σύστημα κι άλλο οι ανεπιθύμητοι. Γι' αυτό και τα ΜΜΕ καλούνται να εμφανίζουν τη δυστυχία των ανεπιθύμητων σαν έγκλημα, αλλά να κουκουλώνουν το ανήκουστο έγκλημα των επιθυμητών σαν οφειλόμενο, δήθεν, στη δυστυχία...