Οπως προειδοποιούσαμε προεκλογικά, ο πραγματικός αντίπαλος είναι εδώ, παρά την κυβερνητική εναλλαγή. Πέρα από την προπαγάνδα της κυβέρνησης, που προσπαθεί να αποσπάσει ανοχή από τους εργαζόμενους και να καλλιεργήσει κλίμα αναμονής, την ίδια δουλειά κάνει και ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, που τώρα εμφανίζεται με νέο προσωπείο.

Στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, όπου μέχρι χτες πλειοψηφούσε η ΠΑΣΚΕ και σήμερα ο πρόεδρός του εκλέχτηκε βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ, η πρώτη ανακοίνωση της διοίκησης ήταν να συμμετέχουν όλοι στα δήθεν «αυθόρμητα» και «ακομμάτιστα» συλλαλητήρια για τη στήριξη της κυβέρνησης. Χύνουν στις εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις το δηλητήριο της εργασιακής ειρήνης και των αυταπατών ότι η νέα κυβέρνηση θα αλλάξει την κατάσταση και ότι θα πρέπει η εργατική τάξη να συμβιβαστεί με τα ψίχουλα και την εξαθλίωση.

Η εμπειρία, που αποκτήσαμε από τη δράση μας για το πανελλαδικό συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη στην Αθήνα, είναι παρακαταθήκη και πρέπει ακόμη καλύτερα να αξιοποιηθεί, ξεπερνώντας αδυναμίες που έχουν τα σωματεία και οι τοπικές Γραμματείες του ΠΑΜΕ. Στην Κρήτη, το προηγούμενο διάστημα ήρθαμε σε επαφή με πολλά ΔΣ σωματείων, όπου πλειοψηφούν άλλες δυνάμεις, κύρια της ΠΑΣΚΕ.

Αποκτήθηκε μια καλή επαφή και έγινε συζήτηση πάνω στο πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ. Σπάσαμε τη λάθος πρακτική να μην προσπαθούμε να ανοίξουμε τη δουλειά εκεί που δεν πλειοψηφούμε ή εκεί που δεν έχουμε καθόλου δυνάμεις. Τα αποτελέσματα φάνηκαν και στις αποφάσεις συμμετοχής στην κινητοποίηση της 1ης Νοέμβρη. Οπως αποδείχτηκε, πολλοί συνδικαλιστές που είναι σε σωματεία και εκλέγονται με την ΠΑΣΚΕ είναι πρόθυμοι να συζητήσουν πάνω στο πλαίσιο πάλης, να καταλάβουν τι είναι το ΠΑΜΕ. Σε άλλες περιπτώσεις, ο μόνος που ελέγχεται από την ΠΑΣΚΕ είναι ο πρόεδρος και τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ είναι δεκτικά στη συζήτηση με τις ταξικές δυνάμεις.

Εδώ είναι σημαντικό να τονιστεί ο ρόλος της κάθε Ομοσπονδίας, που οι καλοπροαίρετοι συνδικαλιστές την βλέπουν σαν «θεσμό». Ειδικά αυτές όπου έχουμε την πλειοψηφία, μπορούν να αποτελέσουν «κλειδί» για την καλύτερη επαφή των ταξικών δυνάμεων με τα κατά τόπους σωματεία και μέσα από εκεί να ξεμπλοκάρεται ένας κόσμος από την επιρροή του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Αυτό αποδείχτηκε τόσο στα Χανιά, όσο και στο Ηράκλειο, σε κλάδους όπως το Φάρμακο, όπου με αφορμή το πανελλαδικό συλλαλητήριο, υπήρξαν συνδικαλιστές που άνοιξαν δίαυλο επικοινωνίας με το ΠΑΜΕ.

Σε όλα τα σωματεία που συζητήσαμε, υπήρχε η αναγνώριση του ΠΑΜΕ και των σωματείων που συσπειρώνει, σαν δυνάμεις που δρουν ταξικά και με συνέπεια.

Το πιο σημαντικό τώρα, είναι να δούμε πώς θα συνεχίσουμε τη δράση αυτή με νέες πρωτοβουλίες πάνω στα μέτωπα που έχουμε ήδη συζητήσει. Για παράδειγμα, στο συνδικάτο Οικοδόμων Ηρακλείου, με απόφαση του ΔΣ και ύστερα από την επικαιροποίηση του σχεδίου δράσης για τον κλάδο, αποφασίστηκε να γίνει κοινή συνεδρίαση με τα ΔΣ του σωματείου χειριστών, των εργαζομένων στις εταιρείες μπετόν, του σωματείου οδηγών φορτηγών και ενός επιχειρησιακού δομικής εταιρείας, για την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, αλλά και για την ανεργία στον κλάδο των κατασκευών.

Αυτό προέκυψε μέσα από την επαφή που κρατήσαμε με αυτά τα σωματεία, μετά τη δίμηνη καμπάνια, αλλά και με τη συζήτηση με τους συνδικαλιστές, όχι μόνο με τους προέδρους, για το ότι κάτι πρέπει να γίνει και ότι δεν πρέπει να δείξουμε αναμονή. Εκτός από το συνδικάτο οικοδόμων, στα άλλα τέσσερα σωματεία δεν έχουμε ούτε ψηφοδέλτια.

Βέβαια, ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός δεν παρακολουθεί με σταυρωμένα χέρια τη δική μας προσπάθεια. Για παράδειγμα, βλέποντας τη δυναμική που αναπτύσσεται, η πλειοψηφία του ΕΚΗ ανέδειξε στη θέση του αντιπρόεδρου του Εργατικού Κέντρου τον πρόεδρο των χειριστών, που είναι από τα μεγάλα σωματεία. Ωστόσο, η δική μας επαφή με τα άλλα μέλη του ΔΣ των χειριστών τους δυσκολεύει.

Κάτι άλλο που μας έρχεται, είναι ότι δεν έχει περάσει τόσο το κλίμα της αναμονής σε χώρους που έχουμε σταθερή παρέμβαση. Αυτό οφείλεται στη δράση μας, που πρέπει να εντείνουμε το επόμενο διάστημα, αξιοποιώντας οξυμένα ζητήματα στους χώρους εργασίας.

Για παράδειγμα, στα σκάμματα της Αρχαιολογίας παραμένουν απλήρωτοι οι συμβασιούχοι εργάτες. Με τη βοήθεια του Συνδικάτου Οικοδόμων ξεκίνησαν επίσχεση εργασίας και έκαναν παράσταση διαμαρτυρίας σε αρμόδιους φορείς. Υπάρχει έδαφος για νέες εγγραφές στο Συνδικάτο, παρά τα «λόγια» που προσπάθησαν να βάλουν στους εργαζόμενους κάποιοι αρχαιολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με το επιχείρημα ότι «πρέπει να περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει με τη νέα κυβέρνηση».

Οι πρωτοβουλίες για σταθερή επαφή με τους συναδέλφους στο Συνδικάτο, για όλα τα ζητήματα που τους απασχολούν, βοηθάει στο να συσπειρώνεται νέος κόσμος. Στο Συνδικάτο Οικοδόμων καλούμε ανά τακτά διαστήματα τις Σωματειακές Επιτροπές, τους νέους συναδέλφους, κάνουμε προβολές βίντεο που αφορούν τον κλάδο, την εργατική τάξη και συζητάμε για το ρόλο του Συνδικάτου, του ΠΑΜΕ, τη θέση του εργάτη στην ταξική πάλη.

Ενα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εκδήλωση που έκανε η Γραμματεία Ηρακλείου του ΠΑΜΕ στις σχολές του ΟΑΕΔ για τα ναρκωτικά και την 1η Μάη, τον περασμένο χρόνο και η οποία ακόμη συζητιέται από τους σπουδαστές. Η εκδήλωση μας άνοιξε δρόμο στην επαφή ακόμη και με τους καθηγητές, που αναγνωρίζουν το ΠΑΜΕ και μας διευκολύνουν στην επαφή με τους σπουδαστές. Συνδικαλιστές των ωρομίσθιων συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ, ενώ οι σπουδαστές έφτιαξαν και ομάδα ποδοσφαίρου για να παίξουν μπάλα με το Συνδικάτο. Φαίνεται, δηλαδή, ότι υπάρχουν πολλές δυνατότητες, αρκεί να μη δρούμε καμπανιακά.

Το επόμενο διάστημα, χρειάζεται πιο επιτακτικά να δούμε το ζήτημα των αρχαιρεσιών. Η εμπειρία δείχνει ότι όπου ανοίγουμε σταθερά τη δράση μας και όχι ένα μήνα πριν τις αρχαιρεσίες, έχουμε αποτέλεσμα. Οπως για παράδειγμα στα Χανιά, στο σωματείο των Ιδιωτικών Υπαλλήλων, που διπλασιάσαμε τις ψήφους μας. Εκεί, οι δυνάμεις μας βοήθησαν να μπουν στη δράση συνάδελφοι από χώρους που είχαμε παρέμβαση, όπως οι απολυμένοι από τα «Σπρίντερ», που μπήκαν μπροστά στη μάχη για τη μαζικοποίηση του σωματείου και την ενίσχυση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ.

Αλλο παράδειγμα είναι το σωματείο των εργαζομένων στο νοσοκομείο Ρεθύμνου, όπου πήραμε την πλειοψηφία από την «Αυτόνομη Παρέμβαση», μετά από συνεχή διαπάλη πάνω στο πλαίσιο πάλης και το ρόλο που πρέπει να παίζει ένα σωματείο.

Μεγάλη πληγή είναι τα σωματεία - «σφραγίδες». Στο Ηράκλειο ανακαλύψαμε δύο σωματεία που εμφάνιζαν το ένα 150 ψηφίσαντες και το άλλο 200, αλλά στην πραγματικότητα έφτασαν στην κάλπη μόλις 20 και 26 εργαζόμενοι, αντίστοιχα. Εδώ θέλει χρέωση σε κάθε συνδικαλιστή που έχει στην ευθύνη του σωματεία και κλάδους, ενώ βοηθάει να παίρνουμε και τις καταστάσεις ψηφισάντων από τα Πρωτοδικεία.

Το επόμενο διάστημα, θα αναδειχτούν σίγουρα δυσκολίες, αλλά και μεγάλες δυνατότητες. Αυτές θα πρέπει να αξιοποιήσουμε, δουλεύοντας ακόμα καλύτερα με τις κατευθύνσεις της πρόσφατης συνεδρίασης της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΠΑΜΕ. Εχουμε την εμπειρία και θα τα καταφέρουμε να μετρήσουμε θετικά βήματα σε όλους τους δείκτες της ανασύνταξης.