Κατά τα άλλα και με τον ίδιο στόχο, τόσο ο Χρ. Παππάς όσο και ο Α. Ματθαιόπουλος, είπαν ότι οι χρυσαυγίτες που συμμετείχαν σε ποινικά κολάσιμες πράξεις πρέπει να δικαστούν και να τιμωρηθούν αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να αποδοθεί «συλλογική ευθύνη» στο κόμμα. Οπως μάλιστα είπε ο Χρ. Παππάς, «άλλο το ποινικό, άλλο το πολιτικό», θέλοντας να διαχωρίσει το ναζιστικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής από την εγκληματική της δράση. Η δράση της αυτή, όμως, πηγάζει ακριβώς από το ότι είναι φασιστική οργάνωση και αυτό προσπαθούν να συγκαλύψουν οι χρυσαυγίτες, αλλά και όσοι επιχειρηματολογούν υπέρ της «νομικής» διάστασης της δίκης σε βάρος της πολιτικής. «Μια συμπεριφορά μεμονωμένη δε συνιστά εγκληματική οργάνωση», ακούστηκε στην ίδια συζήτηση, με τους χρυσαυγίτες να ζητάνε και τα ρέστα ότι κατηγορούνται άδικα, όταν ο ρατσισμός, ο αντικομμουνισμός και το μίσος τους για τους εργαζόμενους και γενικά το κίνημα είναι αυτά που όπλισαν και οπλίζουν το χέρι τους. Αυτό αποδείχτηκε και την πρώτη μέρα της δίκης, όταν χτυπήθηκε από τους φασίστες ένας από τους μάρτυρες κατηγορίας, κάτω μάλιστα από το βλέμμα της αστυνομίας...