Αντιγράφοντας τον ΣΥΡΙΖΑ, και η «Λαϊκή Ενότητα» διαλαλεί τη ...νεότητά της, πλασάρεται σαν δύναμη νέα κι άφθαρτη, άρα και ελπιδοφόρα για το λαό. Ομως κάθε άλλο παρά τέτοια είναι.

Για δεκαετίες ως τμήμα του ΣΥΝ και μετά του ΣΥΡΙΖΑ, έβαλε πλάτη να περάσουν όλες οι στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, τις οποίες υπερασπίστηκε στο λαό σαν μονόδρομο. Πρόσφερε απλόχερα «αριστερό» άλλοθι στην πορεία ενσωμάτωσης της χώρας στην ΕΕ και την ΟΝΕ, πρωτοστάτησε στην επίθεση εναντίον του σοσιαλισμού.

Το τελευταίο εφτάμηνο, απ' τη θέση τους στην κυβέρνηση και το κόμμα, έβαλαν πλάτη στην εξαπάτηση αριστερού ριζοσπαστικού κόσμου, έδωσαν αριστερό άλλοθι στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Στήριξαν ένα προς ένα όλα τα βήματα που οδήγησαν στο τρίτο μνημόνιο, τη συμφωνία 20ής Φλεβάρη, την πρόταση Τσίπρα των 47 σελίδων, την οποία μάλιστα χαρακτήρισαν έντιμο συμβιβασμό. «Πρόκειται για ένα κείμενο που αποτελεί απόρροια συμβιβασμών, που έχει συντελεστεί κατόπιν πολύμηνων συζητήσεων με τους λεγόμενους "θεσμούς". Και αυτό είναι μια πρόταση της κυβέρνησης κατ' ελάχιστον, προκειμένου να βρεθεί μια συμβιβαστική συμφωνία η οποία θα είναι θετική για την ελληνική πλευρά. Περί αυτού πρόκειται (...) Περιέχει αμοιβαίες υποχωρήσεις προκειμένου να βρεθούν συναινετικές λύσεις» δήλωνε ο Π. Λαφαζάνης στις 5/6.

Κι ενώ το μνημόνιο ερχόταν αποκοίμιζαν το λαό με παραμύθια ότι η κυβέρνηση της «αριστεράς» δεν θα υπογράψει ποτέ μνημόνιο. «Αυτό που θέλω να τονίσω, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα δημοκρατικό κόμμα (...) Πράγματι, λοιπόν, η συμφωνία με τους λεγόμενους "εταίρους" παρουσιάζει μεγάλα προβλήματα, αλλά σας διαβεβαιώνω ότι αυτά τα προβλήματα δεν πρέπει και δεν πρόκειται να μας εμποδίσουν να εφαρμόσουμε το ριζοσπαστικό πρόγραμμά μας», ισχυριζόταν ο επικεφαλής της «Λαϊκής Ενότητας».

Στήριξαν διά της σιωπής τους τις δηλώσεις Τσίπρα υπεράσπισης του ΝΑΤΟ, τις νέες δεσμεύσεις της κυβέρνησης και τις προσφορές της για νέες βάσεις σε νησί του Αιγαίου, τους όρκους πίστης στον καπιταλισμό που διατύπωνε με κάθε ευκαιρία στα διάφορα φόρα του συστήματος ανά τον κόσμο, καταχειροκροτούμενος από εκπροσώπους του κεφαλαίου και των μηχανισμών του.

Δεν αντέδρασαν ούτε στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για την αρπαγή των διαθέσιμων των οργανισμών του Δημοσίου. Ψήφισαν την ΠΝΠ για τη διαγραφή προστίμων μεγαλοεπιχειρηματιών από τελωνειακές και φορολογικές παραβάσεις και τη ρύθμιση των χρεών τους.

Αγνόησαν τη διατήρηση όλου του μνημονιακού πλέγματος. Στήριξαν την κυβερνητική απόφαση να μη συζητηθεί στη Βουλή η πρόταση νόμου του ΚΚΕ για κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, για την επαναφορά του κατώτερου μισθού, του 13ου και 14ου μισθού, της 13ης και 14ης σύνταξης, των Συλλογικών Συμβάσεων.

Είναι αυτοί που ακόμα και σήμερα υπερασπίζονται με σθένος το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Ενα πρόγραμμα εξαπάτησης του λαού, όπου οι υποσχέσεις για ορισμένα ψίχουλα στην ακραία φτώχεια, ωχριούσαν μπρος στις δεσμεύσεις και υποσχέσεις προς το κεφάλαιο για στήριξη της ανάκαμψης των κερδών του.