Το ΚΚΕ κατέθεσε δύο προτάσεις νόμου. Η πρώτη είναι για την «Κατάργηση των Μνημονίων, των Μεσοπρόθεσμων Πλαισίων Δημοσιονομικής Στρατηγικής και των εφαρμοστικών τους νόμων - Καταγγελία των δανειακών συμβάσεων που έχουν ως προαπαιτούμενο την εφαρμογή των Μνημονίων», που κατατέθηκε ήδη από τις 25 Φλεβάρη 2015, και η δεύτερη είναι για την «Επαναφορά του κατώτερου μισθού, την επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης, του 13ου και 14ου μισθού. Ρυθμίσεις για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και κατάργηση αντεργατικών διατάξεων», που κατατέθηκε στις 23 Απρίλη του 2015.

Επίσης, κατέθεσε μια σειρά από τροπολογίες σε νομοσχέδια που έχουν ψηφιστεί. Για παράδειγμα, στο νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση αφορούσαν μέτρα ανακούφισης των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Στο ν/σ για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές για «κούρεμα» των χρεών των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών που προέρχονται από τα μνημονιακά χαράτσια, τον ΕΝΦΙΑ κ.λπ. Τροπολογίες για την επιστροφή διαθέσιμων εκπαιδευτικών, κατάργηση του μέτρου της πολιτικής επιστράτευσης και άλλες πολλές. Τι στάση κράτησαν οι υπουργοί και οι βουλευτές της «Λαϊκής Ενότητας» όταν η κυβέρνηση απέρριπτε αυτές τις τροπολογίες με διάφορες δικαιολογίες ή όταν το προεδρείο της Βουλής, σε συνεννόηση με την κυβέρνηση, παρέπεμπε στις ελληνικές καλένδες τη συζήτηση προτάσεων νόμου; Στο σύνολό τους ταυτίστηκαν με την κυβέρνηση...