Η ταινία του 68χρονου Ταϊβανέζου Χσιεν Χσιάο Χου αφηγείται την ιστορία μιας νεαρής δολοφόνου στην Κίνα του 800 που, όπως πολλοί δολοφόνοι, βρίσκεται κι αυτή μπροστά στο κλασικό δίλημμα: να σκοτώσει τον αγαπημένο της ή να παραβεί το καθήκον της, κάτι που αναμφισβήτητα ενέχει δυσκολίες... Αν ψάχνει κανείς εδώ για ζουμερή αφήγηση, πρέπει να επιστρατεύσει συγκέντρωση και υπομονή, μια που ο σκηνοθέτης δε βάζει στις προτεραιότητές του το τέμπο, τις προωθητικές της ίντριγκας φράσεις ή την ξεκάθαρη ανάπτυξη των χαρακτήρων. Οι σκηνές πάλης συνιστούν όντως στιγμές αποκορύφωσης, όχι γιατί διαθέτουν σουσπάνς, αλλά για το σιωπηλό και ήρεμο έως ανιαρό στυλ τους. Πρόκειται για δείγμα ταινίας «βλέπετε και μην αισθάνεστε» και ο θεατής βγαίνει από την αίθουσα με κάποια αίσθηση ανικανοποίητου.